From na- + stręczyć.
nastręczyć pf (imperfective nastręczać)
- (transitive) to pander
- (reflexive with się, dated) to bechance, to befall, to happen
- Synonyms: nadarzyć się, przytrafić się
- (reflexive with się, dated) to impose oneself
- Synonym: narzucić się
| Conjugation of nastręczyć pf
|
| nastręczyć
|
| nastręczę
|
nastręczymy
|
| nastręczysz
|
nastręczycie
|
| nastręczy
|
nastręczą
|
| nastręczy się
|
nastręczyłem,
-(e)m nastręczył
|
nastręczyłam,
-(e)m nastręczyła
|
nastręczyłom,
-(e)m nastręczyło
|
nastręczyliśmy,
-(e)śmy nastręczyli
|
nastręczyłyśmy,
-(e)śmy nastręczyły
|
nastręczyłeś,
-(e)ś nastręczył
|
nastręczyłaś,
-(e)ś nastręczyła
|
nastręczyłoś,
-(e)ś nastręczyło
|
nastręczyliście,
-(e)ście nastręczyli
|
nastręczyłyście,
-(e)ście nastręczyły
|
| nastręczył
|
nastręczyła
|
nastręczyło
|
nastręczyli
|
nastręczyły
|
| nastręczono
|
nastręczyłbym,
bym nastręczył
|
nastręczyłabym,
bym nastręczyła
|
nastręczyłobym,
bym nastręczyło
|
nastręczylibyśmy,
byśmy nastręczyli
|
nastręczyłybyśmy,
byśmy nastręczyły
|
nastręczyłbyś,
byś nastręczył
|
nastręczyłabyś,
byś nastręczyła
|
nastręczyłobyś,
byś nastręczyło
|
nastręczylibyście,
byście nastręczyli
|
nastręczyłybyście,
byście nastręczyły
|
nastręczyłby,
by nastręczył
|
nastręczyłaby,
by nastręczyła
|
nastręczyłoby,
by nastręczyło
|
nastręczyliby,
by nastręczyli
|
nastręczyłyby,
by nastręczyły
|
| nastręczono by
|
| niech nastręczę
|
nastręczmy
|
| nastręcz
|
nastręczcie
|
| niech nastręczy
|
niech nastręczą
|
| nastręczony
|
nastręczona
|
nastręczone
|
nastręczeni
|
nastręczone
|
| nastręczywszy
|
| nastręczenie
|
- nastręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nastręczyć in Polish dictionaries at PWN
