nadarzyć

Polish

Etymology

From na- +‎ darzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈda.ʐɘt͡ɕ/

• Audio 1; “nadarzyć”:

  (file)

• Audio 2; “nadarzyć się”:

  (file)

• Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
• Syllabification: na‧da‧rzyć

Verb

nadarzyć pf (imperfective nadarzać)

1. (transitive, archaic) to give, to bestow
2. (reflexive with się) to arise, to come up, to occur

Conjugation

Conjugation of nadarzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nadarzyć
future tense	1st	nadarzę			nadarzymy
	2nd	nadarzysz			nadarzycie
	3rd	nadarzy			nadarzą
	impersonal	nadarzy się
past tense	1st	nadarzyłem, -(e)m nadarzył	nadarzyłam, -(e)m nadarzyła	nadarzyłom, -(e)m nadarzyło	nadarzyliśmy, -(e)śmy nadarzyli	nadarzyłyśmy, -(e)śmy nadarzyły
	2nd	nadarzyłeś, -(e)ś nadarzył	nadarzyłaś, -(e)ś nadarzyła	nadarzyłoś, -(e)ś nadarzyło	nadarzyliście, -(e)ście nadarzyli	nadarzyłyście, -(e)ście nadarzyły
	3rd	nadarzył	nadarzyła	nadarzyło	nadarzyli	nadarzyły
	impersonal	nadarzono
conditional	1st	nadarzyłbym, bym nadarzył	nadarzyłabym, bym nadarzyła	nadarzyłobym, bym nadarzyło	nadarzylibyśmy, byśmy nadarzyli	nadarzyłybyśmy, byśmy nadarzyły
	2nd	nadarzyłbyś, byś nadarzył	nadarzyłabyś, byś nadarzyła	nadarzyłobyś, byś nadarzyło	nadarzylibyście, byście nadarzyli	nadarzyłybyście, byście nadarzyły
	3rd	nadarzyłby, by nadarzył	nadarzyłaby, by nadarzyła	nadarzyłoby, by nadarzyło	nadarzyliby, by nadarzyli	nadarzyłyby, by nadarzyły
	impersonal	nadarzono by
imperative	1st	niech nadarzę			nadarzmy
	2nd	nadarz			nadarzcie
	3rd	niech nadarzy			niech nadarzą
passive adjectival participle		nadarzony	nadarzona	nadarzone	nadarzeni	nadarzone
anterior adverbial participle		nadarzywszy
verbal noun		nadarzenie

Further reading

• nadarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nadarzyć in Polish dictionaries at PWN