naoczny

Polish

Etymology

From na oczy +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈɔt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
• Syllabification: na‧ocz‧ny

Adjective

naoczny (not comparable, derived adverb naocznie)

1. (relational) eyewitness
2. visual, evident

Declension

Declension of naoczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	naoczny		naoczna	naoczne	naoczni	naoczne
genitive	naocznego		naocznej	naocznego	naocznych
dative	naocznemu		naocznej	naocznemu	naocznym
accusative	naocznego	naoczny	naoczną	naoczne	naocznych	naoczne
instrumental	naocznym		naoczną	naocznym	naocznymi
locative	naocznym		naocznej	naocznym	naocznych

Derived terms

(verbs):

• unaoczniać
• unaocznić

Further reading

• naoczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naoczny in Polish dictionaries at PWN