unaocznić

Polish

Etymology

From u- +‎ naoczny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.naˈɔt͡ʂ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧na‧ocz‧nić

Verb

unaocznić pf (imperfective unaoczniać)

1. (transitive) to make evident, to demonstrate, to visualize, to spell out (to demonstrate something in an obvious way)

Conjugation

Conjugation of unaocznić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		unaocznić
future tense	1st	unaocznię			unaocznimy
	2nd	unaocznisz			unaocznicie
	3rd	unaoczni			unaocznią
	impersonal	unaoczni się
past tense	1st	unaoczniłem, -(e)m unaocznił	unaoczniłam, -(e)m unaoczniła	unaoczniłom, -(e)m unaoczniło	unaoczniliśmy, -(e)śmy unaocznili	unaoczniłyśmy, -(e)śmy unaoczniły
	2nd	unaoczniłeś, -(e)ś unaocznił	unaoczniłaś, -(e)ś unaoczniła	unaoczniłoś, -(e)ś unaoczniło	unaoczniliście, -(e)ście unaocznili	unaoczniłyście, -(e)ście unaoczniły
	3rd	unaocznił	unaoczniła	unaoczniło	unaocznili	unaoczniły
	impersonal	unaoczniono
conditional	1st	unaoczniłbym, bym unaocznił	unaoczniłabym, bym unaoczniła	unaoczniłobym, bym unaoczniło	unaocznilibyśmy, byśmy unaocznili	unaoczniłybyśmy, byśmy unaoczniły
	2nd	unaoczniłbyś, byś unaocznił	unaoczniłabyś, byś unaoczniła	unaoczniłobyś, byś unaoczniło	unaocznilibyście, byście unaocznili	unaoczniłybyście, byście unaoczniły
	3rd	unaoczniłby, by unaocznił	unaoczniłaby, by unaoczniła	unaoczniłoby, by unaoczniło	unaoczniliby, by unaocznili	unaoczniłyby, by unaoczniły
	impersonal	unaoczniono by
imperative	1st	niech unaocznię			unaocznijmy
	2nd	unaocznij			unaocznijcie
	3rd	niech unaoczni			niech unaocznią
passive adjectival participle		unaoczniony	unaoczniona	unaocznione	unaocznieni	unaocznione
anterior adverbial participle		unaoczniwszy
verbal noun		unaocznienie

Further reading

• unaocznić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• unaocznić in Polish dictionaries at PWN