nablijven

Dutch

Etymology

From na +‎ blijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnaːˌblɛi̯.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: na‧blij‧ven

Verb

nablijven

1. to stay behind (remain after class, as punishment)

Conjugation

Conjugation of nablijven (strong class 1, separable)
infinitive	nablijven
past singular	bleef na
past participle	nagebleven
infinitive	nablijven
gerund	nablijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	blijf na	bleef na	nablijf	nableef
2nd person sing. (jij)	blijft na, blijf na2	bleef na	nablijft	nableef
2nd person sing. (u)	blijft na	bleef na	nablijft	nableef
2nd person sing. (gij)	blijft na	bleeft na	nablijft	nableeft
3rd person singular	blijft na	bleef na	nablijft	nableef
plural	blijven na	bleven na	nablijven	nableven
subjunctive sing.1	blijve na	bleve na	nablijve	nableve
subjunctive plur.1	blijven na	bleven na	nablijven	nableven
imperative sing.	blijf na
imperative plur.1	blijft na
participles	nablijvend	nagebleven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Noun

nablijven n (uncountable)

1. (education) detention

   Synonym: strafstudie