muvaffak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish موفق (müvaffak, “successful through divine guidance”), from Arabic مُوَفَّق (muwaffaq), passive participle of وَفَّقَ (waffaqa, “(for God) to grant someone success”).

Pronunciation

• IPA^(key): /muvafak/, /muaffak/

Adjective

muvaffak (archaic)

1. successful (resulting in success)
   • 1934 September 13, “Üniversitenin yeni imtihan talimatnamesi”, in Hamimiyeti Milliye, page 3:

     İmtihanlar biri tahrirî, diğeri şifahî olmak üzere iki devre yapılacak ve birinde muvaffak olmıyan talebe diğerine giremiyecektir.

     (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

• muvaffakiyet

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “muvaffak”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “موفق”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2033