Jump to content

megalakult

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

megalakul +‎ -t

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈmɛɡɒlɒkult]
  • Hyphenation: meg‧ala‧kult

Verb

[edit]

megalakult

  1. third-person singular indicative past indefinite of megalakul

Participle

[edit]

megalakult

  1. past participle of megalakul

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative megalakult megalakultak
accusative megalakultat megalakultakat
dative megalakultnak megalakultaknak
instrumental megalakulttal megalakultakkal
causal-final megalakultért megalakultakért
translative megalakulttá megalakultakká
terminative megalakultig megalakultakig
essive-formal megalakultként megalakultakként
essive-modal
inessive megalakultban megalakultakban
superessive megalakulton megalakultakon
adessive megalakultnál megalakultaknál
illative megalakultba megalakultakba
sublative megalakultra megalakultakra
allative megalakulthoz megalakultakhoz
elative megalakultból megalakultakból
delative megalakultról megalakultakról
ablative megalakulttól megalakultaktól
non-attributive
possessive – singular
megalakulté megalakultaké
non-attributive
possessive – plural
megalakultéi megalakultakéi