mściciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From mścić +‎ -ciel.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmɕt͡ɕi.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: mści‧ciel

Noun

[edit]

mściciel m pers (female equivalent mścicielka)

  1. (literary) avenger

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjective
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • mściciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mściciel in Polish dictionaries at PWN