máta

See also: Appendix:Variations of "mata"

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *męta.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈmaːta]

Noun

máta f (relational adjective mátový)

1. mint (any of several plants of the genus Mentha, typically aromatic with square stems)

Declension

Declension of máta (hard feminine)

	singular	plural
nominative	máta	máty
genitive	máty	mát
dative	mátě	mátám
accusative	mátu	máty
vocative	máto	máty
locative	mátě	mátách
instrumental	mátou	mátami

Further reading

• “máta”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “máta”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “máta”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈmɔata]

Etymology 1

From mát (‘measure’).

Verb

máta (third person singular past indicative mátaði, supine mátað)

1. to measure

Conjugation

Conjugation of máta (group v-30)
infinitive	máta
supine	mátað
participle (a6)1	mátandi	mátaður
	present	past
first singular	máti	mátaði
second singular	mátar	mátaði
third singular	mátar	mátaði
plural	máta	mátaðu
	imperative
singular	máta!
plural	mátið!
1Only the past participle being declined.

Etymology 2

From mát (‘checkmate’).

Verb

máta (third person singular past indicative mátaði, supine mátað)

1. (chess) to checkmate

Conjugation

Conjugation of máta (group v-30)
infinitive	máta
supine	mátað
participle (a6)1	mátandi	mátaður
	present	past
first singular	máti	mátaði
second singular	mátar	mátaði
third singular	mátar	mátaði
plural	máta	mátaðu
	imperative
singular	máta!
plural	mátið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmauːta/

  Rhymes: -auːta

Etymology 1

Verb

máta (weak verb, third-person singular past indicative mátaði, supine mátað)

1. to try on, see whether (something) fits

   Mátaðu þessa skyrtu.

   Try this shirt on.

Conjugation

máta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að máta
supine (sagnbót)		mátað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mátandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég máta	við mátum	present (nútíð)	ég máti	við mátum
	þú mátar	þið mátið		þú mátir	þið mátið
	hann, hún, það mátar	þeir, þær, þau máta		hann, hún, það máti	þeir, þær, þau máti
past (þátíð)	ég mátaði	við mátuðum	past (þátíð)	ég mátaði	við mátuðum
	þú mátaðir	þið mátuðuð		þú mátaðir	þið mátuðuð
	hann, hún, það mátaði	þeir, þær, þau mátuðu		hann, hún, það mátaði	þeir, þær, þau mátuðu
imperative (boðháttur)	máta (þú)	mátið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mátaðu	mátiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mátast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að mátast
supine (sagnbót)		mátast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mátandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mátast	við mátumst	present (nútíð)	ég mátist	við mátumst
	þú mátast	þið mátist		þú mátist	þið mátist
	hann, hún, það mátast	þeir, þær, þau mátast		hann, hún, það mátist	þeir, þær, þau mátist
past (þátíð)	ég mátaðist	við mátuðumst	past (þátíð)	ég mátaðist	við mátuðumst
	þú mátaðist	þið mátuðust		þú mátaðist	þið mátuðust
	hann, hún, það mátaðist	þeir, þær, þau mátuðust		hann, hún, það mátaðist	þeir, þær, þau mátuðust
imperative (boðháttur)	mátast (þú)	mátist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mátastu	mátisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mátaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mátaður	mátuð	mátað		mátaðir	mátaðar	mátuð
accusative (þolfall)	mátaðan	mátaða	mátað		mátaða	mátaðar	mátuð
dative (þágufall)	mátuðum	mátaðri	mátuðu		mátuðum	mátuðum	mátuðum
genitive (eignarfall)	mátaðs	mátaðrar	mátaðs		mátaðra	mátaðra	mátaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mátaði	mátaða	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
accusative (þolfall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
dative (þágufall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
genitive (eignarfall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu

Derived terms

• ofmáta

Related terms

• mátun

Etymology 2

From mát (“checkmate”).

Verb

máta (weak verb, third-person singular past indicative mátaði, supine mátað)

1. to checkmate

Conjugation

máta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að máta
supine (sagnbót)		mátað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mátandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég máta	við mátum	present (nútíð)	ég máti	við mátum
	þú mátar	þið mátið		þú mátir	þið mátið
	hann, hún, það mátar	þeir, þær, þau máta		hann, hún, það máti	þeir, þær, þau máti
past (þátíð)	ég mátaði	við mátuðum	past (þátíð)	ég mátaði	við mátuðum
	þú mátaðir	þið mátuðuð		þú mátaðir	þið mátuðuð
	hann, hún, það mátaði	þeir, þær, þau mátuðu		hann, hún, það mátaði	þeir, þær, þau mátuðu
imperative (boðháttur)	máta (þú)	mátið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mátaðu	mátiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mátast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að mátast
supine (sagnbót)		mátast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mátandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mátast	við mátumst	present (nútíð)	ég mátist	við mátumst
	þú mátast	þið mátist		þú mátist	þið mátist
	hann, hún, það mátast	þeir, þær, þau mátast		hann, hún, það mátist	þeir, þær, þau mátist
past (þátíð)	ég mátaðist	við mátuðumst	past (þátíð)	ég mátaðist	við mátuðumst
	þú mátaðist	þið mátuðust		þú mátaðist	þið mátuðust
	hann, hún, það mátaðist	þeir, þær, þau mátuðust		hann, hún, það mátaðist	þeir, þær, þau mátuðust
imperative (boðháttur)	mátast (þú)	mátist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mátastu	mátisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mátaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mátaður	mátuð	mátað		mátaðir	mátaðar	mátuð
accusative (þolfall)	mátaðan	mátaða	mátað		mátaða	mátaðar	mátuð
dative (þágufall)	mátuðum	mátaðri	mátuðu		mátuðum	mátuðum	mátuðum
genitive (eignarfall)	mátaðs	mátaðrar	mátaðs		mátaðra	mátaðra	mátaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mátaði	mátaða	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
accusative (þolfall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
dative (þágufall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu
genitive (eignarfall)	mátaða	mátuðu	mátaða		mátuðu	mátuðu	mátuðu

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

máta m (genitive singular máta, nominative plural mátaí)

1. (nautical) mate

Declension

Declension of máta (fourth declension)

bare forms case singular plural nominative máta mátaí vocative a mháta a mhátaí genitive máta mátaí dative máta mátaí forms with the definite article case singular plural nominative an máta na mátaí genitive an mháta na mátaí dative leis an máta don mháta leis na mátaí

Derived terms

• ardmháta (“first officer”)

Mutation

Mutated forms of máta

radical	lenition	eclipsis
máta	mháta	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.