Jump to content

lokaliseren

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French localiser. Equivalent to lokaal +‎ -iseren.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌloː.kaː.liˈzeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: lo‧ka‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

lokaliseren

  1. (transitive) to localize (determine where something is to be found)
  2. (transitive) to localize (make local)

Conjugation

[edit]
Conjugation of lokaliseren (weak)
infinitive lokaliseren
past singular lokaliseerde
past participle gelokaliseerd
infinitive lokaliseren
gerund lokaliseren n
present tense past tense
1st person singular lokaliseer lokaliseerde
2nd person sing. (jij) lokaliseert, lokaliseer2 lokaliseerde
2nd person sing. (u) lokaliseert lokaliseerde
2nd person sing. (gij) lokaliseert lokaliseerde
3rd person singular lokaliseert lokaliseerde
plural lokaliseren lokaliseerden
subjunctive sing.1 lokalisere lokaliseerde
subjunctive plur.1 lokaliseren lokaliseerden
imperative sing. lokaliseer
imperative plur.1 lokaliseert
participles lokaliserend gelokaliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Indonesian: lokalisir

References

[edit]