lebberen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From older lepperen, frequentative of leppen.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈlɛ.bə.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: leb‧be‧ren

Verb

[edit]

lebberen

  1. (intransitive, transitive) to lick audibly
  2. (intransitive, transitive) to lap; to drink audibly, often using a tongue
    • 2016, Petra Hülsmann, Een hart vol hommel(e)s:
      Tante Wilma liet Babsi weer uit haar glas lebberen.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2016, Ada Rosman-Kleinjan, De olifanten van Botswana: met een 4x4 door Moremi en Chobe, section 37:
      Tientallen olifanten staan met elkaar te lebberen in het water, strooien zand rond alsof het allemaal niets kost, badderen hun logge lijven en weten vast allemal dat wij naar hun staan te kijken.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

[edit]
Conjugation of lebberen (weak)
infinitive lebberen
past singular lebberde
past participle gelebberd
infinitive lebberen
gerund lebberen n
present tense past tense
1st person singular lebber lebberde
2nd person sing. (jij) lebbert, lebber2 lebberde
2nd person sing. (u) lebbert lebberde
2nd person sing. (gij) lebbert lebberde
3rd person singular lebbert lebberde
plural lebberen lebberden
subjunctive sing.1 lebbere lebberde
subjunctive plur.1 lebberen lebberden
imperative sing. lebber
imperative plur.1 lebbert
participles lebberend gelebberd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]