Jump to content

lappa

From Wiktionary, the free dictionary
See also: läppä and Lappa

English

[edit]

Etymology 1

[edit]

From English lap (a stroke somewhere between a pull and a sweep).

Noun

[edit]

lappa (plural lappas)

  1. (cricket, India) A cross-batted swipe.
    • 2010, Mukul Kesavan, Keshwani Mukul, Men in White, page 12:
      When the ball bounced, the open stance was a good preliminary position from which to play the cross-batted swipe or lappa.

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

lappa (plural lappas)

  1. An African waist scarf.
    • 1982, Claire Polakoff, African Textiles and Dyeing Techniques, Routledge, →ISBN, page 224:
      Asi clutched her child to her, then wrapped the lifeless body in the lappa which was her own skirt.
    • 1997, Nana Akua Kyerewaa Opokuwaa, Akan Protocol: Remembering the Traditions of Our Ancestors, iUniverse edition [self-published], published 2005, →ISBN, page 69:
      In the colder climates of the Diaspora, women wear leotards, tights or exercise pants under the slip lappa to keep the body warm.
    • 1998, Love P. Maya, Off the Village Mat: A Novel, 2003 WRITERSWORLD edition [self-published?], →ISBN, page 56,
      The lappa was tied over a white short-sleeved lace blouse.

Anagrams

[edit]

Buginese

[edit]

Noun

[edit]

lappa (Lontara spelling ᨒᨄ)

  1. joint

Icelandic

[edit]

Verb

[edit]

lappa (weak verb, third-person singular past indicative lappaði, supine lappað)

  1. to patch, to mend

Conjugation

[edit]
lappa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lappa
supine sagnbót lappað
present participle
lappandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lappa lappaði lappi lappaði
þú lappar lappaðir lappir lappaðir
hann, hún, það lappar lappaði lappi lappaði
plural við löppum löppuðum löppum löppuðum
þið lappið löppuðuð lappið löppuðuð
þeir, þær, þau lappa löppuðu lappi löppuðu
imperative boðháttur
singular þú lappa (þú), lappaðu
plural þið lappið (þið), lappiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lappast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur lappast
supine sagnbót lappast
present participle
lappandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lappast lappaðist lappist lappaðist
þú lappast lappaðist lappist lappaðist
hann, hún, það lappast lappaðist lappist lappaðist
plural við löppumst löppuðumst löppumst löppuðumst
þið lappist löppuðust lappist löppuðust
þeir, þær, þau lappast löppuðust lappist löppuðust
imperative boðháttur
singular þú lappast (þú), lappastu
plural þið lappist (þið), lappisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lappaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lappaður löppuð lappað lappaðir lappaðar löppuð
accusative
(þolfall)
lappaðan lappaða lappað lappaða lappaðar löppuð
dative
(þágufall)
löppuðum lappaðri löppuðu löppuðum löppuðum löppuðum
genitive
(eignarfall)
lappaðs lappaðrar lappaðs lappaðra lappaðra lappaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lappaði lappaða lappaða löppuðu löppuðu löppuðu
accusative
(þolfall)
lappaða löppuðu lappaða löppuðu löppuðu löppuðu
dative
(þágufall)
lappaða löppuðu lappaða löppuðu löppuðu löppuðu
genitive
(eignarfall)
lappaða löppuðu lappaða löppuðu löppuðu löppuðu

Ingrian

[edit]
Lappa (1).
Lappa (2).

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *lappa. Cognates include Finnish lappa and Karelian lappa.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

lappa

  1. belt
  2. collar

Declension

[edit]
Declension of lappa (type 3/kana, pp-p gradation)
singular plural
nominative lappa lapat
genitive lapan lappoin
partitive lappaa lappoja
illative lappaa lappoi
inessive lapas lapois
elative lapast lapoist
allative lapalle lapoille
adessive lapal lapoil
ablative lapalt lapoilt
translative lapaks lapoiks
essive lappanna, lappaan lappoinna, lappoin
exessive1) lappant lappoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 248

Italian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈlap.pa/
  • Rhymes: -appa
  • Hyphenation: làp‧pa

Etymology 1

[edit]

From Latin lappa.

Noun

[edit]

lappa f (plural lappe)

  1. burdock

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

lappa

  1. inflection of lappare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading

[edit]
  • Arctium lappa L.”, in Portale della Flora d'Italia / Portal to the Flora of Italy[1] (in Italian), 2025

Anagrams

[edit]

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Unknown, perhaps from Proto-Indo-European *leb- (to hang loosely) – to which labium and lambō –, Proto-Slavic *lopěnъ (burdock) is also suggestive.

Noun

[edit]

lappa f (genitive lappae); first declension

  1. burdock

Declension

[edit]

First-declension noun.

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • lappa”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lappa”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "lappa", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • lappa”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly
  • lappa” in volume 7, part 2, column 953, line 45 in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

lapp +‎ -a

Verb

[edit]

lappa (present lappar, preterite lappade, supine lappat, imperative lappa)

  1. to patch (mend with one or more patches)
    lappa hålet i ärmen
    patch the hole in the sleeve
    en luffare i lappad kostym
    a tramp in a patched suit
  2. (figuratively, usually with ihop (together)) to patch up, to mend (more generally, or figuratively)
    lappa ihop taket
    patch up the roof
    försöka lappa ihop ett trasigt förhållande
    try to patch up a broken relationship
    lappa ihop relationen med Liechtenstein
    mend the relationship with Liechtenstein
  3. (colloquial) to ticket (a car)
    När vi kom tillbaka hade bilen blivit lappad
    When we came back, the car had been ticketed

Usage notes

[edit]

Often with ihop (together).

Conjugation

[edit]
Conjugation of lappa (weak)
active passive
infinitive lappa lappas
supine lappat lappats
imperative lappa
imper. plural1 lappen
present past present past
indicative lappar lappade lappas lappades
ind. plural1 lappa lappade lappas lappades
subjunctive2 lappe lappade lappes lappades
present participle lappande
past participle lappad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

[edit]

References

[edit]