létta

See also: letta and Letta

Icelandic

Etymology

From Old Norse létta, from Proto-Germanic *linhtijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈljɛhta/

  Rhymes: -ɛhta

Verb

létta (weak verb, third-person singular past indicative létti, supine létt)

1. to lighten (make less heavy)
2. to make easier; to ease
3. (impersonal) to (cause to) let up, to (cause to) abate [(optionally) with dative ‘bad weather or unfortunate conditions such as fever’] (when a dative object is present, idiomatically translated as "let up, abate" with the dative object as the subject)

Conjugation

létta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að létta
supine (sagnbót)		létt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		léttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég létti	við léttum	present (nútíð)	ég létti	við léttum
	þú léttir	þið léttið		þú léttir	þið léttið
	hann, hún, það léttir	þeir, þær, þau létta		hann, hún, það létti	þeir, þær, þau létti
past (þátíð)	ég létti	við léttum	past (þátíð)	ég létti	við léttum
	þú léttir	þið léttuð		þú léttir	þið léttuð
	hann, hún, það létti	þeir, þær, þau léttu		hann, hún, það létti	þeir, þær, þau léttu
imperative (boðháttur)	létt (þú)	léttið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	léttu	léttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

léttast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að léttast
supine (sagnbót)		lést
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		léttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég léttist	við léttumst	present (nútíð)	ég léttist	við léttumst
	þú léttist	þið léttist		þú léttist	þið léttist
	hann, hún, það léttist	þeir, þær, þau léttast		hann, hún, það léttist	þeir, þær, þau léttist
past (þátíð)	ég léttist	við léttumst	past (þátíð)	ég léttist	við léttumst
	þú léttist	þið léttust		þú léttist	þið léttust
	hann, hún, það léttist	þeir, þær, þau léttust		hann, hún, það léttist	þeir, þær, þau léttust
imperative (boðháttur)	lést (þú)	léttist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	léstu	léttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

léttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	léttur	létt	létt		léttir	léttar	létt
accusative (þolfall)	léttan	létta	létt		létta	léttar	létt
dative (þágufall)	léttum	léttri	léttu		léttum	léttum	léttum
genitive (eignarfall)	létts	léttrar	létts		léttra	léttra	léttra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	létti	létta	létta		léttu	léttu	léttu
accusative (þolfall)	létta	léttu	létta		léttu	léttu	léttu
dative (þágufall)	létta	léttu	létta		léttu	léttu	léttu
genitive (eignarfall)	létta	léttu	létta		léttu	léttu	léttu

Derived terms

• aflétta

Further reading

• “létta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)