aflétta

Icelandic

From af- +‎ létta.

aflétta (weak verb, third-person singular past indicative létti, supine létt)

aflétta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að aflétta
supine (sagnbót)		aflétt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afléttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég aflétti	við afléttum	present (nútíð)	ég aflétti	við afléttum
	þú afléttir	þið afléttið		þú afléttir	þið afléttið
	hann, hún, það afléttir	þeir, þær, þau aflétta		hann, hún, það aflétti	þeir, þær, þau aflétti

past (þátíð)	ég aflétti	við afléttum	past (þátíð)	ég aflétti	við afléttum
	þú afléttir	þið afléttuð		þú afléttir	þið afléttuð
	hann, hún, það aflétti	þeir, þær, þau afléttu		hann, hún, það aflétti	þeir, þær, þau afléttu

imperative (boðháttur)	aflétt (þú)	afléttið (þið)
	afléttu	afléttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afléttast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að afléttast
supine (sagnbót)		aflést
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afléttandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég afléttist	við afléttumst	present (nútíð)	ég afléttist	við afléttumst
	þú afléttist	þið afléttist		þú afléttist	þið afléttist
	hann, hún, það afléttist	þeir, þær, þau afléttast		hann, hún, það afléttist	þeir, þær, þau afléttist

past (þátíð)	ég afléttist	við afléttumst	past (þátíð)	ég afléttist	við afléttumst
	þú afléttist	þið afléttust		þú afléttist	þið afléttust
	hann, hún, það afléttist	þeir, þær, þau afléttust		hann, hún, það afléttist	þeir, þær, þau afléttust

imperative (boðháttur)	aflést (þú)	afléttist (þið)
	afléstu	afléttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afléttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	afléttur	aflétt	aflétt	afléttir	afléttar	aflétt
accusative (þolfall)	afléttan	aflétta	aflétt	aflétta	afléttar	aflétt
dative (þágufall)	afléttum	afléttri	afléttu	afléttum	afléttum	afléttum
genitive (eignarfall)	aflétts	afléttrar	aflétts	afléttra	afléttra	afléttra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	aflétti	aflétta	aflétta	afléttu	afléttu	afléttu
accusative (þolfall)	aflétta	afléttu	aflétta	afléttu	afléttu	afléttu
dative (þágufall)	aflétta	afléttu	aflétta	afléttu	afléttu	afléttu
genitive (eignarfall)	aflétta	afléttu	aflétta	afléttu	afléttu	afléttu