kwijtlopen

Dutch

Etymology

From kwijt (“gone, lost”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʋɛi̯tˌloːpə(n)/
• Hyphenation: kwijt‧lo‧pen

Verb

kwijtlopen

1. to get lost while walking
2. to outrun, to escape from someone chasing you

Conjugation

Conjugation of kwijtlopen (strong class 7, separable)
infinitive	kwijtlopen
past singular	liep kwijt
past participle	kwijtgelopen
infinitive	kwijtlopen
gerund	kwijtlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop kwijt	liep kwijt	kwijtloop	kwijtliep
2nd person sing. (jij)	loopt kwijt, loop kwijt2	liep kwijt	kwijtloopt	kwijtliep
2nd person sing. (u)	loopt kwijt	liep kwijt	kwijtloopt	kwijtliep
2nd person sing. (gij)	loopt kwijt	liept kwijt	kwijtloopt	kwijtliept
3rd person singular	loopt kwijt	liep kwijt	kwijtloopt	kwijtliep
plural	lopen kwijt	liepen kwijt	kwijtlopen	kwijtliepen
subjunctive sing.1	lope kwijt	liepe kwijt	kwijtlope	kwijtliepe
subjunctive plur.1	lopen kwijt	liepen kwijt	kwijtlopen	kwijtliepen
imperative sing.	loop kwijt
imperative plur.1	loopt kwijt
participles	kwijtlopend	kwijtgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.