kwajongen

Dutch

Etymology

From kwade (“bad, evil”) +‎ jongen (“boy”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kwa‧jon‧gen

Noun

kwajongen m (plural kwajongens, diminutive kwajongetje n)

1. rascal boy, an imp particularly inclined to mischief

   Ach, hij is een kwajongen, maar dat hoort erbij.

   Sure he is a rascal, but what else is new?

Synonyms

• bengel
• deugniet
• rekel
• vlegel

Derived terms

• kwajongensstreken