kurulu

Turkish

Etymology 1

From earlier *quruɣluɣ, from Proto-Turkic *kur-ug-lug (“having the properties of erecting”), from *kur-ug (“erecting, erected thing”), from *kur- (“to erect”).

By surface analysis, kur- +‎ -u (deverbal nominal suffix) +‎ -lu. From the same root see also Proto-Turkic *kur-ug-luk (“container for something erected”), Karakhanid قُرُغْلُقْ (quruɣluq, “quiver, bow-case”).

Adjective

kurulu

1. cocked
2. established, set up, formed
3. installed, situated
4. strung
5. wound up

Declension

Predicative forms of kurulu

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	kuruluyum	kurulu muyum?
sen (you are)	kurulusun	kurulu musun?
o (he/she/it is)	kurulu / kuruludur	kurulu mu?
biz (we are)	kuruluyuz	kurulu muyuz?
siz (you are)	kurulusunuz	kurulu musunuz?
onlar (they are)	kurulu(lar)	kurulu(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kuruluydum	kurulu muydum?
sen (you were)	kuruluydun	kurulu muydun?
o (he/she/it was)	kuruluydu	kurulu muydu?
biz (we were)	kuruluyduk	kurulu muyduk?
siz (you were)	kuruluydunuz	kurulu muydunuz?
onlar (they were)	kuruluydular	kurulu muydular?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kuruluymuşum	kurulu muymuşum?
sen (you were)	kuruluymuşsun	kurulu muymuşsun?
o (he/she/it was)	kuruluymuş	kurulu muymuş?
biz (we were)	kuruluymuşuz	kurulu muymuşuz?
siz (you were)	kuruluymuşsunuz	kurulu muymuşsunuz?
onlar (they were)	kuruluymuşlar	kurulu muymuşlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	kuruluysam	kurulu muysam?
sen (if you)	kuruluysan	kurulu muysan?
o (if he/she/it)	kuruluysa	kurulu muysa?
biz (if we)	kuruluysak	kurulu muysak?
siz (if you)	kuruluysanız	kurulu muysanız?
onlar (if they)	kuruluysalar	kurulu muysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Etymology 2

Noun

kurulu

1. accusative singular of kurul
2. third-person singular possessive of kurul