Jump to content

kucać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Dialectal form of an earlier kuczeć (attested in XVII century), from Proto-Slavic *kučati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈku.t͡sat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
  • Syllabification: ku‧cać

Verb

[edit]

kucać impf (perfective kucnąć)

  1. (intransitive) to squat, to crouch, to hunker (to bend deeply at the knees while resting on one's feet)
    Synonym: (regional) cząpać

Declension

[edit]
Conjugation of kucać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kucać
present tense 1st kucam kucamy
2nd kucasz kucacie
3rd kuca kucają
impersonal kuca się
past tense 1st kucałem,
-(e)m kucał
kucałam,
-(e)m kucała
kucałom,
-(e)m kucało
kucaliśmy,
-(e)śmy kucali
kucałyśmy,
-(e)śmy kucały
2nd kucałeś,
-(e)ś kucał
kucałaś,
-(e)ś kucała
kucałoś,
-(e)ś kucało
kucaliście,
-(e)ście kucali
kucałyście,
-(e)ście kucały
3rd kucał kucała kucało kucali kucały
impersonal kucano
future tense 1st będę kucał,
będę kucać
będę kucała,
będę kucać
będę kucało,
będę kucać
będziemy kucali,
będziemy kucać
będziemy kucały,
będziemy kucać
2nd będziesz kucał,
będziesz kucać
będziesz kucała,
będziesz kucać
będziesz kucało,
będziesz kucać
będziecie kucali,
będziecie kucać
będziecie kucały,
będziecie kucać
3rd będzie kucał,
będzie kucać
będzie kucała,
będzie kucać
będzie kucało,
będzie kucać
będą kucali,
będą kucać
będą kucały,
będą kucać
impersonal będzie kucać się
conditional 1st kucałbym,
bym kucał
kucałabym,
bym kucała
kucałobym,
bym kucało
kucalibyśmy,
byśmy kucali
kucałybyśmy,
byśmy kucały
2nd kucałbyś,
byś kucał
kucałabyś,
byś kucała
kucałobyś,
byś kucało
kucalibyście,
byście kucali
kucałybyście,
byście kucały
3rd kucałby,
by kucał
kucałaby,
by kucała
kucałoby,
by kucało
kucaliby,
by kucali
kucałyby,
by kucały
impersonal kucano by
imperative 1st niech kucam kucajmy
2nd kucaj kucajcie
3rd niech kuca niech kucają
active adjectival participle kucający kucająca kucające kucający kucające
contemporary adverbial participle kucając
verbal noun kucanie
[edit]

Further reading

[edit]
  • kucać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kucać in Polish dictionaries at PWN

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Bavarian kutzen + -ać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kucać impf

  1. (intransitive) to cough lightly

Conjugation

[edit]
Conjugation of kucać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kucać
present tense 1st kucōm kucōmy
2nd kucŏsz kucŏcie
3rd kucŏ kucajōm
past tense 1st kucołch,
kucołech,
kucoł żech
kucałach
kucała żech
kucałoch1)
kucało żech
1)
kucalimy,
kucalichmy
kucałymy,
kucałychmy
2nd kucołś,
kucołeś,
kucoł żeś
kucałaś
kucała żeś
kucałoś1)
kucało żeś
1)
kucaliście,
kucali żeście
kucałyście,
kucały żeście
3rd kucoł kucała kucało kucali kucały
future tense 1st bydã kucoł,
bydã kucać
bydã kucała,
bydã kucać
bydã kucało,1)
bydã kucać
bydymy kucali,
bydymy kucać
bydymy kucały,
bydymy kucać
2nd bydziesz kucoł,
bydziesz kucać
bydziesz kucała,
bydziesz kucać
bydziesz kucało,1)
bydziesz kucać
bydziecie kucali,
bydziecie kucać
bydziecie kucały,
bydziecie kucać
3rd bydzie kucoł,
bydzie kucać
bydzie kucała,
bydzie kucać
bydzie kucało,
bydzie kucać
bydōm kucali,
bydōm kucać
bydōm kucały,
bydōm kucać
pluperfect tense2)
1st bōłch kucoł,
bōłech kucoł,
bōł żech kucoł
byłach kucała
była żech kucała
byłoch kucało1)
było żech kucało
1)
byli my kucali,
bylichmy kucali
były my kucały,
byłychmy kucały
2nd bōłś kucoł,
bōłeś kucoł,
bōł żeś kucoł
byłaś kucała
była żeś kucała
byłoś kucało1)
było żeś kucało
1)
byliście kucali,
byli żeście kucali
byłyście kucały,
były żeście kucały
3rd bōł kucoł była kucała było kucało1)
były my kucali,
byłychmy kucali
były kucały
conditional 1st bych kucoł bych kucała byście kucali by my kucały,
bychmy kucały
2nd byś kucoł byś kucała byście kucali byście kucały
3rd by kucoł by kucała by kucało by kucali by kucały
imperative 1st niych kucōm kucejmy
2nd kucej kucejcie
3rd niych kucŏ niych kucajōm
active adjectival participle kucajōncy kucajōncŏ kucajōnce kucajōncy kucajōnce
verbal noun kucanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]
  • kucac in dykcjonorz.eu
  • kucać in silling.org
  • Bogdan Kallus (2020) “kucać”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 349
  • Barbara Podgórska, Adam Podgóski (2008) “kucać”, in Słownik gwar śląskich [A dictionary of Silesian lects], Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN, page 149
  • Aleksandra Wencel (2023) “kucać”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 346