kreukelen
Appearance
Dutch
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]kreukelen
- (intransitive) to crease, rumple
- (transitive) to cause to crease, rumple
Conjugation
[edit]Conjugation of kreukelen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | kreukelen | |||
past singular | kreukelde | |||
past participle | gekreukeld | |||
infinitive | kreukelen | |||
gerund | kreukelen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | kreukel | kreukelde | ||
2nd person sing. (jij) | kreukelt, kreukel2 | kreukelde | ||
2nd person sing. (u) | kreukelt | kreukelde | ||
2nd person sing. (gij) | kreukelt | kreukelde | ||
3rd person singular | kreukelt | kreukelde | ||
plural | kreukelen | kreukelden | ||
subjunctive sing.1 | kreukele | kreukelde | ||
subjunctive plur.1 | kreukelen | kreukelden | ||
imperative sing. | kreukel | |||
imperative plur.1 | kreukelt | |||
participles | kreukelend | gekreukeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |