Jump to content

krøkia

From Wiktionary, the free dictionary

Old Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *ger-g- (to bend).

Verb

[edit]

krø̄kia

  1. to curve, to bend

Conjugation

[edit]
Conjugation of krø̄kia (weak)
present past
infinitive krø̄kia
participle krø̄kiandi, krø̄kiande krōtter
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk krø̄kir krø̄ki, krø̄ke   krōtti, krōtte krōtti, krōtte
þū krø̄kir krø̄ki, krø̄ke krø̄k krōtti, krōtte krōtti, krōtte
han krø̄kir krø̄ki, krø̄ke   krōtti, krōtte krōtti, krōtte
vīr krø̄kium, krø̄kiom krø̄kium, krø̄kiom krø̄kium, krø̄kiom krōttum, krōttom krōttum, krōttom
īr krø̄kin krø̄kin krø̄kin krōttin krōttin
þēr krø̄kia krø̄kin   krōttu, krōtto krōttin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk krø̄kis krø̄kis, krø̄kes   krōttis, krōttes krōttis, krōttes
þū krø̄kis krø̄kis, krø̄kes   krōttis, krōttes krōttis, krōttes
han krø̄kis krø̄kis, krø̄kes   krōttis, krōttes krōttis, krōttes
vīr krø̄kiums, krø̄kioms krø̄kiums, krø̄kioms   krōttums, krōttoms krōttums, krōttoms
īr krø̄kins krø̄kins   krōttins krōttins
þēr krø̄kias krø̄kins   krōttus, krōttos krōttins

Descendants

[edit]
  • Swedish: kröka