korkutmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قورقوتمق (korkutmak). kork- +‎ -ut. Compare Crimean Tatar qorqutmaq (“to frighten”), Azerbaijani qorxutmaq (“to frighten”).

Pronunciation

• IPA^(key): /koɾ.kutˈmɑk/

Verb

korkutmak (third-person singular simple present korkutur)

1. browbeat, intimidate, bully
2. (transitive) to scare, "to make someone scared"

   beni çok korkuttun - you have made me scared so much

Conjugation

Conjugation of korkutmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			korkutmak
impersonal participle	imperfective		korkutan
	perfective		korkutmuş
	prospective		korkutacak
personal participle	non-prospective		korkuttuğum	korkuttuğun	korkuttuğu	korkuttuğumuz	korkuttuğunuz	korkuttukları
	prospective		korkutacağım	korkutacağın	korkutacağı	korkutacağımız	korkutacağınız	korkutacakları
verbal noun			korkutma
way of doing			korkutuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	korkuturum	korkutursun	korkutur	korkuturuz	korkutursunuz	korkuturlar
		imperfective	korkutuyorum	korkutuyorsun	korkutuyor	korkutuyoruz	korkutuyorsunuz	korkutuyorlar
	past	perfective	korkuttum	korkuttun	korkuttu	korkuttuk	korkuttunuz	korkuttular
		imperfective	korkutuyordum	korkutuyordun	korkutuyordu	korkutuyorduk	korkutuyordunuz	korkutuyorlardı (or korkutuyordular)
	future		korkutacağım	korkutacaksın	korkutacak	korkutacağız	korkutacaksınız	korkutacaklar
	future-in-the-past	definite	korkutacaktım	korkutacaktın	korkutacaktı	korkutacaktık	korkutacaktınız	korkutacaklardı
		indefinite	korkuturdum	korkuturdun	korkuturdu	korkuturduk	korkuturdunuz	korkuturlardı
inferential	perfective		korkutmuşum	korkutmuşsun	korkutmuş	korkutmuşuz	korkutmuşsunuz	korkutmuşlar
	aorist		korkuturmuşum	korkuturmuşsun	korkuturmuş	korkuturmuşuz	korkuturmuşsunuz	korkuturlarmış (or korkuturmuşlar)
	imperfective		korkutuyormuşum	korkutuyormuşsun	korkutuyormuş	korkutuyormuşuz	korkutuyormuşsunuz	korkutuyorlarmış
conditional	simple		korkutsam	korkutsan	korkutsa	korkutsak	korkutsanız	korkutsalar
	perfective		korkutsaydım	korkutsaydın	korkutsaydı	korkutsaydık	korkutsaydınız	korkutsaydılar
optative			korkutayım	korkutasın	korkuta	korkutalım	korkutasınız	korkutalar
progressive			korkutmaktayım	korkutmaktasın	korkutmakta	korkutmaktayız	korkutmaktasınız	korkutmaktalar
necessitative			korkutmalıyım	korkutmalısın	korkutmalı	korkutmalıyız	korkutmalısınız	korkutmalılar
imperative				korkut	korkutsun		korkutun	korkutsunlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	korkutur muyum?	korkutur musun?	korkutur mu?	korkutur muyuz?	korkutur musunuz?	korkuturlar mı?
		imperfective	korkutuyor muyum?	korkutuyor musun?	korkutuyor mu?	korkutuyor muyuz?	korkutuyor musunuz?	korkutuyorlar mı?
	past	perfective	korkuttum mu?	korkuttun mu?	korkuttu mu?	korkuttuk mu?	korkuttunuz mu?	korkuttular mı?
		imperfective	korkutuyor muydum?	korkutuyor muydun?	korkutuyor muydu?	korkutuyor muyduk?	korkutuyor muydunuz?	korkutuyorlar mıydı?
	future		korkutacak mıyım?	korkutacak mısın?	korkutacak mı?	korkutacak mıyız?	korkutacak mısınız?	korkutacaklar mı?
inferential	perfective		korkutmuş muyum?	korkutmuş musun?	korkutmuş mu?	korkutmuş muyuz?	korkutmuş musunuz?	korkutmuşlar mı?
	aorist		korkutur muymuşum?	korkutur muymuşsun?	korkutur muymuş?	korkutur muymuşuz?	korkutur muymuşsunuz?	korkuturlar mıymış?
	imperfective		korkutuyor muymuşum?	korkutuyor muymuşsun?	korkutuyor muymuş?	korkutuyor muymuşuz?	korkutuyor muymuşsunuz?	korkutuyorlar mıymış?
conditional	simple		korkutsam mı?	korkutsan mı?	korkutsa mı?	korkutsak mı?	korkutsanız mı?	korkutsalar mı?
	perfective		korkutsa mıydım?	korkutsa mıydın?	korkutsa mıydı?	korkutsa mıydık?	korkutsa mıydınız?	korkutsalar mıydı?
progressive			korkutmakta mıyım?	korkutmakta mısın?	korkutmakta mı?	korkutmakta mıyız?	korkutmakta mısınız?	korkutmaktalar mı?
necessitative			korkutmalı mıyım?	korkutmalı mısın?	korkutmalı mı?	korkutmalı mıyız?	korkutmalı mısınız?	korkutmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			korkutmamak
impersonal participle	imperfective		korkutmayan
	perfective		korkutmamış
	prospective		korkutmayacak
personal participle	non-prospective		korkutmadığım	korkutmadığın	korkutmadığı	korkutmadığımız	korkutmadığınız	korkutmadıkları
	prospective		korkutmayacağım	korkutmayacağın	korkutmayacağı	korkutmayacağımız	korkutmayacağınız	korkutmayacakları
verbal noun			korkutmama
way of doing			korkutmayuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	korkutmam	korkutmazsın	korkutmaz	korkutmayız	korkutmazsınız	korkutmazlar
		imperfective	korkutmuyorum	korkutmuyorsun	korkutmuyor	korkutmuyoruz	korkutmuyorsunuz	korkutmuyorlar
	past	perfective	korkutmadım	korkutmadın	korkutmadı	korkutmadık	korkutmadınız	korkutmadılar
		imperfective	korkutmuyordum	korkutmuyordun	korkutmuyordu	korkutmuyorduk	korkutmuyordunuz	korkutmuyorlardı
	future		korkutmayacağım	korkutmayacaksın	korkutmayacak	korkutmayacağız	korkutmayacaksınız	korkutmayacaklar
inferential	perfective		korkutmamışım	korkutmamışsın	korkutmamış	korkutmamışız	korkutmamışsınız	korkutmamışlar
	aorist		korkutmazmışım	korkutmazmışsın	korkutmazmış	korkutmazmışız	korkutmazmışsınız	korkutmazlarmış
	imperfective		korkutmuyormuşum	korkutmuyormuşsun	korkutmuyormuş	korkutmuyormuşuz	korkutmuyormuşsunuz	korkutmuyorlarmış
conditional	simple		korkutmasam	korkutmasan	korkutmasa	korkutmasak	korkutmasanız	korkutmasalar
	perfective		korkutmasaydım	korkutmasaydın	korkutmasaydı	korkutmasaydık	korkutmasaydınız	korkutmasaydılar
optative			korkutmayayım	korkutmayasın	korkutmaya	korkutmayalım	korkutmayasınız	korkutmayalar
progressive			korkutmamaktayım	korkutmamaktasın	korkutmamakta	korkutmamaktayız	korkutmamaktasınız	korkutmamaktalar
necessitative			korkutmamalıyım	korkutmamalısın	korkutmamalı	korkutmamalıyız	korkutmamalısınız	korkutmamalılar
imperative				korkutma	korkutmasın		korkutmayın	korkutmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	korkutmaz mıyım?	korkutmaz mısın?	korkutmaz mı?	korkutmaz mıyız?	korkutmaz mısınız?	korkutmazlar mı?
		imperfective	korkutmuyor muyum?	korkutmuyor musun?	korkutmuyor mu?	korkutmuyor muyuz?	korkutmuyor musunuz?	korkutmuyorlar mı?
	past	perfective	korkutmadım mı?	korkutmadın mı?	korkutmadı mı?	korkutmadık mı?	korkutmadınız mı?	korkutmadılar mı?
		imperfective	korkutmuyor muydum?	korkutmuyor muydun?	korkutmuyor muydu?	korkutmuyor muyduk?	korkutmuyor muydunuz?	korkutmuyorlar mıydı?
	future		korkutmayacak mıyım?	korkutmayacak mısın?	korkutmayacak mı?	korkutmayacak mıyız?	korkutmayacak mısınız?	korkutmayacaklar mı?
inferential	perfective		korkutmamış mıyım?	korkutmamış mısın?	korkutmamış mı?	korkutmamış mıyız?	korkutmamış mısınız?	korkutmamışlar mı?
	aorist		korkutmaz mıymışım?	korkutmaz mıymışsın?	korkutmaz mıymış?	korkutmaz mıymışız?	korkutmaz mıymışsınız?	korkutmazlar mıymış?
	imperfective		korkutmuyor muymuşum?	korkutmuyor muymuşsun?	korkutmuyor muymuş?	korkutmuyor muymuşuz?	korkutmuyor muymuşsunuz?	korkutmuyorlar mıymış?
conditional	simple		korkutmasam mı?	korkutmasan mı?	korkutmasa mı?	korkutmasak mı?	korkutmasanız mı?	korkutmasalar mı?
	perfective		korkutmasa mıydım?	korkutmasa mıydın?	korkutmasa mıydı?	korkutmasa mıydık?	korkutmasa mıydınız?	korkutmasalar mıydı?
progressive			korkutmamakta mıyım?	korkutmamakta mısın?	korkutmamakta mı?	korkutmamakta mıyız?	korkutmamakta mısınız?	korkutmamaktalar mı?
necessitative			korkutmamalı mıyım?	korkutmamalı mısın?	korkutmamalı mı?	korkutmamalı mıyız?	korkutmamalı mısınız?	korkutmamalılar mı?