kontrapunkt

See also: Kontrapunkt

Hungarian

Etymology

From German Kontrapunkt.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkontrɒpuŋkt]
• Hyphenation: kont‧ra‧punkt
• Rhymes: -uŋkt

Noun

kontrapunkt (plural kontrapunktok)

1. (music) counterpoint (melody added to an existing one)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)

	singular	plural
nominative	kontrapunkt	kontrapunktok
accusative	kontrapunktot	kontrapunktokat
dative	kontrapunktnak	kontrapunktoknak
instrumental	kontrapunkttal	kontrapunktokkal
causal-final	kontrapunktért	kontrapunktokért
translative	kontrapunkttá	kontrapunktokká
terminative	kontrapunktig	kontrapunktokig
essive-formal	kontrapunktként	kontrapunktokként
essive-modal	kontrapunktul	—
inessive	kontrapunktban	kontrapunktokban
superessive	kontrapunkton	kontrapunktokon
adessive	kontrapunktnál	kontrapunktoknál
illative	kontrapunktba	kontrapunktokba
sublative	kontrapunktra	kontrapunktokra
allative	kontrapunkthoz	kontrapunktokhoz
elative	kontrapunktból	kontrapunktokból
delative	kontrapunktról	kontrapunktokról
ablative	kontrapunkttól	kontrapunktoktól
non-attributive possessive – singular	kontrapunkté	kontrapunktoké
non-attributive possessive – plural	kontrapunktéi	kontrapunktokéi

Possessive forms of kontrapunkt

possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	kontrapunktom	kontrapunktjaim
2nd person sing.	kontrapunktod	kontrapunktjaid
3rd person sing.	kontrapunktja	kontrapunktjai
1st person plural	kontrapunktunk	kontrapunktjaink
2nd person plural	kontrapunktotok	kontrapunktjaitok
3rd person plural	kontrapunktjuk	kontrapunktjaik