konina

See also: koniņa, koniņā, ķoniņa, ķoniņā, конина, and koniną

Czech

Etymology

From kůň (“horse”) +‎ -ina.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkoɲɪna]

Noun

konina f (diminutive koninka)

1. horsemeat
2. (derogatory) nonsense

   Synonyms: hloupost, nesmysl

Declension

Declension of konina (hard feminine)

	singular	plural
nominative	konina	koniny
genitive	koniny	konin
dative	konině	koninám
accusative	koninu	koniny
vocative	konino	koniny
locative	konině	koninách
instrumental	koninou	koninami

Further reading

• “konina”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “konina”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “konina”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025

Estonian

Noun

konina

1. essive singular of koni

Finnish

Noun

konina

1. essive singular of koni

Anagrams

• konnia, nokina, onkina

Polish

Etymology

From koń (“horse”) +‎ -ina.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈɲi.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ina
• Syllabification: ko‧ni‧na

Noun

konina f

1. horsemeat

Declension

Declension of konina

	singular	plural
nominative	konina	koniny
genitive	koniny	konin
dative	koninie	koninom
accusative	koninę	koniny
instrumental	koniną	koninami
locative	koninie	koninach
vocative	konino	koniny

Further reading

• konina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konina in Polish dictionaries at PWN