konfabulacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from New Latin cōnfābulātiō, from Latin cōnfābulārī.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.fa.buˈla.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: kon‧fa‧bu‧la‧cja

Noun

konfabulacja f

1. tattling
2. (psychology) confabulation (fabricated memory believed to be true)

Declension

Declension of konfabulacja

	singular	plural
nominative	konfabulacja	konfabulacje
genitive	konfabulacji	konfabulacji/konfabulacyj (archaic)
dative	konfabulacji	konfabulacjom
accusative	konfabulację	konfabulacje
instrumental	konfabulacją	konfabulacjami
locative	konfabulacji	konfabulacjach
vocative	konfabulacjo	konfabulacje

Derived terms

adjective

• konfabulacyjny

 

verb

• konfabulować

 

Further reading

• konfabulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konfabulacja in Polish dictionaries at PWN