konfabulacji

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɔn.fa.buˈla.t͡sji/
  • Rhymes: -at͡sji
  • Syllabification: kon‧fa‧bu‧la‧cji

Noun

[edit]

konfabulacji f

  1. inflection of konfabulacja:
    1. locative/dative/genitive singular
    2. genitive plural