konfabulację

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (normal speech) /kɔn.fa.buˈla.t͡sjɛ/, (careful speech) /kɔn.fa.buˈla.t͡sjɛw̃/
  • Rhymes: -at͡sjɛw̃
  • Syllabification: kon‧fa‧bu‧la‧cję

Noun

[edit]

konfabulację f

  1. accusative singular of konfabulacja