Jump to content

klapać

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kłapać

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *klapati. Doublet of kłapać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkla.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: kla‧pać

Verb

[edit]

klapać impf (perfective klapnąć)

  1. (intransitive) to plop down (to put down something in a heavy way)
  2. (intransitive) to move one's jaw

Verb

[edit]

klapać impf

  1. (intransitive, of capercaillies) to toot (to make a sound during the mating season)
    Synonym: tokować

Conjugation

[edit]
Conjugation of klapać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klapać
present tense 1st klapię klapiemy
2nd klapiesz klapiecie
3rd klapie klapią
impersonal klapie się
past tense 1st klapałem,
-(e)m klapał
klapałam,
-(e)m klapała
klapałom,
-(e)m klapało
klapaliśmy,
-(e)śmy klapali
klapałyśmy,
-(e)śmy klapały
2nd klapałeś,
-(e)ś klapał
klapałaś,
-(e)ś klapała
klapałoś,
-(e)ś klapało
klapaliście,
-(e)ście klapali
klapałyście,
-(e)ście klapały
3rd klapał klapała klapało klapali klapały
impersonal klapano
future tense 1st będę klapał,
będę klapać
będę klapała,
będę klapać
będę klapało,
będę klapać
będziemy klapali,
będziemy klapać
będziemy klapały,
będziemy klapać
2nd będziesz klapał,
będziesz klapać
będziesz klapała,
będziesz klapać
będziesz klapało,
będziesz klapać
będziecie klapali,
będziecie klapać
będziecie klapały,
będziecie klapać
3rd będzie klapał,
będzie klapać
będzie klapała,
będzie klapać
będzie klapało,
będzie klapać
będą klapali,
będą klapać
będą klapały,
będą klapać
impersonal będzie klapać się
conditional 1st klapałbym,
bym klapał
klapałabym,
bym klapała
klapałobym,
bym klapało
klapalibyśmy,
byśmy klapali
klapałybyśmy,
byśmy klapały
2nd klapałbyś,
byś klapał
klapałabyś,
byś klapała
klapałobyś,
byś klapało
klapalibyście,
byście klapali
klapałybyście,
byście klapały
3rd klapałby,
by klapał
klapałaby,
by klapała
klapałoby,
by klapało
klapaliby,
by klapali
klapałyby,
by klapały
impersonal klapano by
imperative 1st niech klapię klapmy
2nd klap klapcie
3rd niech klapie niech klapią
active adjectival participle klapiący klapiąca klapiące klapiący klapiące
contemporary adverbial participle klapiąc
verbal noun klapanie
[edit]
interjection

Further reading

[edit]
  • klapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klapać in Polish dictionaries at PWN