klaarpijpen

Dutch

Etymology

From klaar (“ready, finished”) +‎ pijpen (“to fellate”).

Verb

klaarpijpen

1. (transitive, informal) to fellate to the point of orgasm

Conjugation

Conjugation of klaarpijpen (weak, separable)
infinitive	klaarpijpen
past singular	pijpte klaar
past participle	klaargepijpt
infinitive	klaarpijpen
gerund	klaarpijpen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	pijp klaar	pijpte klaar	klaarpijp	klaarpijpte
2nd person sing. (jij)	pijpt klaar, pijp klaar2	pijpte klaar	klaarpijpt	klaarpijpte
2nd person sing. (u)	pijpt klaar	pijpte klaar	klaarpijpt	klaarpijpte
2nd person sing. (gij)	pijpt klaar	pijpte klaar	klaarpijpt	klaarpijpte
3rd person singular	pijpt klaar	pijpte klaar	klaarpijpt	klaarpijpte
plural	pijpen klaar	pijpten klaar	klaarpijpen	klaarpijpten
subjunctive sing.1	pijpe klaar	pijpte klaar	klaarpijpe	klaarpijpte
subjunctive plur.1	pijpen klaar	pijpten klaar	klaarpijpen	klaarpijpten
imperative sing.	pijp klaar
imperative plur.1	pijpt klaar
participles	klaarpijpend	klaargepijpt
1) Archaic. 2) In case of inversion.