Jump to content

kiillotin

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkiːlːotin/, [ˈk̟iːlːo̞t̪in]
  • Rhymes: -iːlːotin
  • Hyphenation(key): kiil‧lo‧tin

Etymology 1

[edit]

kiillottaa (to polish) +‎ -in

Noun

[edit]

kiillotin

  1. A polisher (tool or machine used for polishing)
Declension
[edit]
Inflection of kiillotin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)
nominative kiillotin kiillottimet
genitive kiillottimen kiillottimien
kiillotinten
partitive kiillotinta kiillottimia
illative kiillottimeen kiillottimiin
singular plural
nominative kiillotin kiillottimet
accusative nom. kiillotin kiillottimet
gen. kiillottimen
genitive kiillottimen kiillottimien
kiillotinten
partitive kiillotinta kiillottimia
inessive kiillottimessa kiillottimissa
elative kiillottimesta kiillottimista
illative kiillottimeen kiillottimiin
adessive kiillottimella kiillottimilla
ablative kiillottimelta kiillottimilta
allative kiillottimelle kiillottimille
essive kiillottimena kiillottimina
translative kiillottimeksi kiillottimiksi
abessive kiillottimetta kiillottimitta
instructive kiillottimin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kiillotin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)
Derived terms
[edit]
(compounds):

Further reading

[edit]

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

kiillotin

  1. first-person singular past indicative of kiillottaa