kielczyć

Polish

Etymology

From kielec +‎ -yć.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /ˈkjɛl.t͡ʂɘt͡ɕ/

Verb

kielczyć impf

1. (reflexive with się, Poznań) to laugh (to show mirth, satisfaction, or derision, by peculiar movement of the muscles of the face, particularly of the mouth)

   Synonym: śmiać się

Related terms

noun

• kieł

verb

• kiełkować impf

Further reading

• Monika Gruchmanowa, Bogdan Walczak, editors (1997), “kielczyć”, in Słownik gwary miejskiej Poznania, Wydawnictwo Naukowe PWN