Jump to content

kelek

From Wiktionary, the free dictionary

English

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

[edit]

kelek (plural keleks)

  1. A kind of raft supported on inflated animal skins.

Hungarian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkɛlɛk]
  • Hyphenation: ke‧lek

Etymology 1

[edit]

kel +‎ -ek (personal suffix)

Verb

[edit]

kelek

  1. first-person singular indicative present indefinite of kel

Etymology 2

[edit]

kel +‎ -ek (plural suffix)

Noun

[edit]

kelek

  1. nominative plural of kel

Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Ottoman Turkish كلك (kelek).

Adjective

[edit]

kelek

  1. partly bald
  2. (figurative) fickle
  3. (figurative) stupid
Inflection
[edit]
Predicative forms of kelek
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) keleğim kelek miyim?
sen (you are) keleksin kelek misin?
o (he/she/it is) kelek / kelektir kelek mi?
biz (we are) keleğiz kelek miyiz?
siz (you are) keleksiniz kelek misiniz?
onlar (they are) kelek(ler) kelek(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) kelektim kelek miydim?
sen (you were) kelektin kelek miydin?
o (he/she/it was) kelekti kelek miydi?
biz (we were) kelektik kelek miydik?
siz (you were) kelektiniz kelek miydiniz?
onlar (they were) kelektiler kelek miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) kelekmişim kelek miymişim?
sen (you were) kelekmişsin kelek miymişsin?
o (he/she/it was) kelekmiş kelek miymiş?
biz (we were) kelekmişiz kelek miymişiz?
siz (you were) kelekmişsiniz kelek miymişsiniz?
onlar (they were) kelekmişler kelek miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) keleksem kelek miysem?
sen (if you) keleksen kelek miysen?
o (if he/she/it) kelekse kelek miyse?
biz (if we) keleksek kelek miysek?
siz (if you) kelekseniz kelek miyseniz?
onlar (if they) kelekseler kelek miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Etymology 2

[edit]

From Ottoman Turkish كلك (kelek).

Noun

[edit]

kelek (definite accusative keleği, plural kelekler)

  1. A kind of raft used on rivers
Declension
[edit]
Declension of kelek
singular plural
nominative kelek kelekler
definite accusative keleği kelekleri
dative keleğe keleklere
locative kelekte keleklerde
ablative kelekten keleklerden
genitive keleğin keleklerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular keleğim keleklerim
2nd singular keleğin keleklerin
3rd singular keleği kelekleri
1st plural keleğimiz keleklerimiz
2nd plural keleğiniz kelekleriniz
3rd plural kelekleri kelekleri
definite accusative
singular plural
1st singular keleğimi keleklerimi
2nd singular keleğini keleklerini
3rd singular keleğini keleklerini
1st plural keleğimizi keleklerimizi
2nd plural keleğinizi keleklerinizi
3rd plural keleklerini keleklerini
dative
singular plural
1st singular keleğime keleklerime
2nd singular keleğine keleklerine
3rd singular keleğine keleklerine
1st plural keleğimize keleklerimize
2nd plural keleğinize keleklerinize
3rd plural keleklerine keleklerine
locative
singular plural
1st singular keleğimde keleklerimde
2nd singular keleğinde keleklerinde
3rd singular keleğinde keleklerinde
1st plural keleğimizde keleklerimizde
2nd plural keleğinizde keleklerinizde
3rd plural keleklerinde keleklerinde
ablative
singular plural
1st singular keleğimden keleklerimden
2nd singular keleğinden keleklerinden
3rd singular keleğinden keleklerinden
1st plural keleğimizden keleklerimizden
2nd plural keleğinizden keleklerinizden
3rd plural keleklerinden keleklerinden
genitive
singular plural
1st singular keleğimin keleklerimin
2nd singular keleğinin keleklerinin
3rd singular keleğinin keleklerinin
1st plural keleğimizin keleklerimizin
2nd plural keleğinizin keleklerinizin
3rd plural keleklerinin keleklerinin

Etymology 3

[edit]

From Ottoman Turkish كلك (kelek).

Noun

[edit]

kelek (definite accusative keleği, plural kelekler)

  1. crude cantaloup
Declension
[edit]
Declension of kelek
singular plural
nominative kelek kelekler
definite accusative keleği kelekleri
dative keleğe keleklere
locative kelekte keleklerde
ablative kelekten keleklerden
genitive keleğin keleklerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular keleğim keleklerim
2nd singular keleğin keleklerin
3rd singular keleği kelekleri
1st plural keleğimiz keleklerimiz
2nd plural keleğiniz kelekleriniz
3rd plural kelekleri kelekleri
definite accusative
singular plural
1st singular keleğimi keleklerimi
2nd singular keleğini keleklerini
3rd singular keleğini keleklerini
1st plural keleğimizi keleklerimizi
2nd plural keleğinizi keleklerinizi
3rd plural keleklerini keleklerini
dative
singular plural
1st singular keleğime keleklerime
2nd singular keleğine keleklerine
3rd singular keleğine keleklerine
1st plural keleğimize keleklerimize
2nd plural keleğinize keleklerinize
3rd plural keleklerine keleklerine
locative
singular plural
1st singular keleğimde keleklerimde
2nd singular keleğinde keleklerinde
3rd singular keleğinde keleklerinde
1st plural keleğimizde keleklerimizde
2nd plural keleğinizde keleklerinizde
3rd plural keleklerinde keleklerinde
ablative
singular plural
1st singular keleğimden keleklerimden
2nd singular keleğinden keleklerinden
3rd singular keleğinden keleklerinden
1st plural keleğimizden keleklerimizden
2nd plural keleğinizden keleklerinizden
3rd plural keleklerinden keleklerinden
genitive
singular plural
1st singular keleğimin keleklerimin
2nd singular keleğinin keleklerinin
3rd singular keleğinin keleklerinin
1st plural keleğimizin keleklerimizin
2nd plural keleğinizin keleklerinizin
3rd plural keleklerinin keleklerinin

Zazaki

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic كَلَك (kalak).

Noun

[edit]

kelek (c)

  1. raft
  2. boat