kalın

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish قالن, ultimately from Proto-Turkic *kalïŋ.

Adjective

kalın

1. thick
2. (linguistics) back

Derived terms

• ensesi kalın
• kalın bağırsak
• kalın kafa
• kalın kafalı
• kalın ses
• kalın ünlü
• kalın yağ
• kalınca
• kalınlaşmak
• kalınlaştırmak
• kalınlaştırtmak
• kalınlatmak
• kalınlık

Noun

kalın (definite accusative kalını, plural kalınlar)

1. (colloquial) Property or payment given by a husband or his family to a wife at the time of marriage, bride price.

Declension

Inflection
Nominative	kalın
Definite accusative	kalını
	Singular	Plural
Nominative	kalın	kalınlar
Definite accusative	kalını	kalınları
Dative	kalına	kalınlara
Locative	kalında	kalınlarda
Ablative	kalından	kalınlardan
Genitive	kalının	kalınların

Etymology 2

Verb

kalın

1. second-person plural imperative of kalmak