kaffæra
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From kaf (“the state of being under water; submersion”) + færa (“move, put”).
Verb
[edit]kaffæra (weak verb, third-person singular past indicative kaffærði, supine kaffært)
Conjugation
[edit]kafæra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kafæra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kafært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kafærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kafæri | við kafærum | present (nútíð) |
ég kafæri | við kafærum |
| þú kafærir | þið kafærið | þú kafærir | þið kafærið | ||
| hann, hún, það kafærir | þeir, þær, þau kafæra | hann, hún, það kafæri | þeir, þær, þau kafæri | ||
| past (þátíð) |
ég kafærði | við kafærðum | past (þátíð) |
ég kafærði | við kafærðum |
| þú kafærðir | þið kafærðuð | þú kafærðir | þið kafærðuð | ||
| hann, hún, það kafærði | þeir, þær, þau kafærðu | hann, hún, það kafærði | þeir, þær, þau kafærðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kafær (þú) | kafærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kafærðu | kafæriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að kafærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kafærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kafærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kafærist | við kafærumst | present (nútíð) |
ég kafærist | við kafærumst |
| þú kafærist | þið kafærist | þú kafærist | þið kafærist | ||
| hann, hún, það kafærist | þeir, þær, þau kafærast | hann, hún, það kafærist | þeir, þær, þau kafærist | ||
| past (þátíð) |
ég kafærðist | við kafærðumst | past (þátíð) |
ég kafærðist | við kafærðumst |
| þú kafærðist | þið kafærðust | þú kafærðist | þið kafærðust | ||
| hann, hún, það kafærðist | þeir, þær, þau kafærðust | hann, hún, það kafærðist | þeir, þær, þau kafærðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kafærst (þú) | kafærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kafærstu | kafæristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kafærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kafærður | kafærð | kafært | kafærðir | kafærðar | kafærð | |
| accusative (þolfall) |
kafærðan | kafærða | kafært | kafærða | kafærðar | kafærð | |
| dative (þágufall) |
kafærðum | kafærðri | kafærðu | kafærðum | kafærðum | kafærðum | |
| genitive (eignarfall) |
kafærðs | kafærðrar | kafærðs | kafærðra | kafærðra | kafærðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kafærði | kafærða | kafærða | kafærðu | kafærðu | kafærðu | |
| accusative (þolfall) |
kafærða | kafærðu | kafærða | kafærðu | kafærðu | kafærðu | |
| dative (þágufall) |
kafærða | kafærðu | kafærða | kafærðu | kafærðu | kafærðu | |
| genitive (eignarfall) |
kafærða | kafærðu | kafærða | kafærðu | kafærðu | kafærðu | |