kabil

See also: Kabil, Kâbil, and kabîl

Albanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish قابل (kabil).

Adjective

kabil (rare)

1. possible

   Synonym: i mundur

   • 1761, Elbasan Gospel Manuscript, page 4, lines 8–11:

     𐔈𐔜𐔝𐔈 𐔏𐔀𐔁𐔍𐔐 / 𐔗𐔈𐔙 𐔏𐔈𐔝𐔈 𐔊𐔀𐔣𐔟𐔐𐔍𐔒 𐔇 𐔝𐔈 𐔒𐔍𐔙𐔈. / 𐔘𐔍 𐔁𐔀𐔎 𐔒𐔇 𐔎𐔟. 𐔇 𐔒𐔈 𐔋𐔍𐔓𐔝 𐔝𐔈 𐔒𐔈 𐔗𐔀/𐔊𐔟𐔀𐔓𐔍.

     është kabil / për këtë gazulim e të mirë. / qi baj me ju. e më gjint të më pa/guani.

     (please add an English translation of this quotation)

References

• Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “*kabil”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 234

Mansaka

Noun

kabil

1. bag

Romanian

Etymology

Borrowed from French Kabyle.

Noun

kabil m (plural kabili)

1. Kabyle (person)

Declension

Declension of kabil

	singular			plural
	indefinite	definite		indefinite	definite
nominative-accusative	kabil	kabilul		kabili	kabilii
genitive-dative	kabil	kabilului		kabili	kabililor
vocative	kabilule			kabililor

Tagalog

Noun

kabil (Baybayin spelling ᜃᜊᜒᜎ᜔)

1. double chin (of fat people)

Anagrams

• kibal, libak, bakli, balik, kibla

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قابل (ḳābil, “that receives, accepts, or admits, who has capacity, intelligence, clever, skillful, possible, capable, susceptible”), from Arabic قَابِل (qābil), active participle of قَبِلَ (qabila, “to accept, to receive, to admit”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːˈbil/
• Hyphenation: ka‧bil

Adjective

kabil

1. (obsolete) Who accepts, accepter.
2. (archaic) possible, doable
3. (archaic) capable, skillful

Declension

Predicative forms of kabil

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	kabilim	kabil miyim?
sen (you are)	kabilsin	kabil misin?
o (he/she/it is)	kabil / kabildir	kabil mi?
biz (we are)	kabiliz	kabil miyiz?
siz (you are)	kabilsiniz	kabil misiniz?
onlar (they are)	kabil(ler)	kabil(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kabildim	kabil miydim?
sen (you were)	kabildin	kabil miydin?
o (he/she/it was)	kabildi	kabil miydi?
biz (we were)	kabildik	kabil miydik?
siz (you were)	kabildiniz	kabil miydiniz?
onlar (they were)	kabildiler	kabil miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kabilmişim	kabil miymişim?
sen (you were)	kabilmişsin	kabil miymişsin?
o (he/she/it was)	kabilmiş	kabil miymiş?
biz (we were)	kabilmişiz	kabil miymişiz?
siz (you were)	kabilmişsiniz	kabil miymişsiniz?
onlar (they were)	kabilmişler	kabil miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	kabilsem	kabil miysem?
sen (if you)	kabilsen	kabil miysen?
o (if he/she/it)	kabilse	kabil miyse?
biz (if we)	kabilsek	kabil miysek?
siz (if you)	kabilseniz	kabil miyseniz?
onlar (if they)	kabilseler	kabil miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

• kabil değil
• kabiliyet

Related terms

• bilmukabele
• hissikablelvuku
• ikbal
• istikbal
• kabala
• kabile
• kabul
• kıble
• makabl
• makbul
• mukabele
• mukabil
• müstakbel
• mütekabil
• tekabül

Further reading

• “kabil”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kabil²”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2308