kısmet

See also: kismet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قسمت (kısmet), from Arabic قِسْمَة (qisma).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɯsˈmɛt/

Noun

kısmet (definite accusative kısmeti, plural kısmetler)

1. fate
2. kismet

Declension

Inflection
Nominative	kısmet
Definite accusative	kısmeti
	Singular	Plural
Nominative	kısmet	kısmetler
Definite accusative	kısmeti	kısmetleri
Dative	kısmete	kısmetlere
Locative	kısmette	kısmetlerde
Ablative	kısmetten	kısmetlerden
Genitive	kısmetin	kısmetlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kısmetim kısmetlerim 2nd singular kısmetin kısmetlerin 3rd singular kısmeti kısmetleri 1st plural kısmetimiz kısmetlerimiz 2nd plural kısmetiniz kısmetleriniz 3rd plural kısmetleri kısmetleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kısmetimi kısmetlerimi 2nd singular kısmetini kısmetlerini 3rd singular kısmetini kısmetlerini 1st plural kısmetimizi kısmetlerimizi 2nd plural kısmetinizi kısmetlerinizi 3rd plural kısmetlerini kısmetlerini Dative Singular Plural 1st singular kısmetime kısmetlerime 2nd singular kısmetine kısmetlerine 3rd singular kısmetine kısmetlerine 1st plural kısmetimize kısmetlerimize 2nd plural kısmetinize kısmetlerinize 3rd plural kısmetlerine kısmetlerine Locative Singular Plural 1st singular kısmetimde kısmetlerimde 2nd singular kısmetinde kısmetlerinde 3rd singular kısmetinde kısmetlerinde 1st plural kısmetimizde kısmetlerimizde 2nd plural kısmetinizde kısmetlerinizde 3rd plural kısmetlerinde kısmetlerinde Ablative Singular Plural 1st singular kısmetimden kısmetlerimden 2nd singular kısmetinden kısmetlerinden 3rd singular kısmetinden kısmetlerinden 1st plural kısmetimizden kısmetlerimizden 2nd plural kısmetinizden kısmetlerinizden 3rd plural kısmetlerinden kısmetlerinden Genitive Singular Plural 1st singular kısmetimin kısmetlerimin 2nd singular kısmetinin kısmetlerinin 3rd singular kısmetinin kısmetlerinin 1st plural kısmetimizin kısmetlerimizin 2nd plural kısmetinizin kısmetlerinizin 3rd plural kısmetlerinin kısmetlerinin