kæsa

Icelandic

From an unattested Old Norse *kæsa (compare Faroese kæsa (“to press cheese”)), a back-formation from kæsir (“rennet”) (< Proto-West Germanic *kāsī < Latin cāseus < Proto-Indo-European *kwh₂et- (“to ferment”)), which has been reinterpreted as an agent noun and assumed to have been derived from a verb.

kæsa (weak verb, third-person singular past indicative kæsti, supine kæst)

kæsa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kæsa
supine (sagnbót)		kæst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kæsandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kæsi	við kæsum	present (nútíð)	ég kæsi	við kæsum
	þú kæsir	þið kæsið		þú kæsir	þið kæsið
	hann, hún, það kæsir	þeir, þær, þau kæsa		hann, hún, það kæsi	þeir, þær, þau kæsi

past (þátíð)	ég kæsti	við kæstum	past (þátíð)	ég kæsti	við kæstum
	þú kæstir	þið kæstuð		þú kæstir	þið kæstuð
	hann, hún, það kæsti	þeir, þær, þau kæstu		hann, hún, það kæsti	þeir, þær, þau kæstu

imperative (boðháttur)	kæs (þú)	kæsið (þið)
	kæstu	kæsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kæsast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kæsast
supine (sagnbót)		kæst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kæsandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kæsist	við kæsumst	present (nútíð)	ég kæsist	við kæsumst
	þú kæsist	þið kæsist		þú kæsist	þið kæsist
	hann, hún, það kæsist	þeir, þær, þau kæsast		hann, hún, það kæsist	þeir, þær, þau kæsist

past (þátíð)	ég kæstist	við kæstumst	past (þátíð)	ég kæstist	við kæstumst
	þú kæstist	þið kæstust		þú kæstist	þið kæstust
	hann, hún, það kæstist	þeir, þær, þau kæstust		hann, hún, það kæstist	þeir, þær, þau kæstust

imperative (boðháttur)	kæst (þú)	kæsist (þið)
	kæstu	kæsisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kæstur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kæstur	kæst	kæst	kæstir	kæstar	kæst
accusative (þolfall)	kæstan	kæsta	kæst	kæsta	kæstar	kæst
dative (þágufall)	kæstum	kæstri	kæstu	kæstum	kæstum	kæstum
genitive (eignarfall)	kæsts	kæstrar	kæsts	kæstra	kæstra	kæstra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kæsti	kæsta	kæsta	kæstu	kæstu	kæstu
accusative (þolfall)	kæsta	kæstu	kæsta	kæstu	kæstu	kæstu
dative (þágufall)	kæsta	kæstu	kæsta	kæstu	kæstu	kæstu
genitive (eignarfall)	kæsta	kæstu	kæsta	kæstu	kæstu	kæstu

Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “kæsa”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)