istinatgâh

Turkish

Alternative forms

• istinadgâh

Etymology

From Ottoman Turkish استنادكاه (istinadgâh). By surface analysis, istinat (“reliance”) +‎ -gâh (place noun-forming suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /is.ti.natˈɟah/, (definite accusative) /is.ti.nat.ɟaːˈhɯ/
• Hyphenation: is‧ti‧nat‧gâh

Noun

istinatgâh (definite accusative istinatgâhı, plural istinatgâhlar) (archaic)

1. support, foundation, base

   Synonym: dayanak

2. a person one can trust or rely on; a place one can take refuge in
   • 1938 November 11, Abidin Daver, “Asker Atatürk”, in Cumhuriyet, page 2:

     O, bir taraftan yeni bir devlet kurarken diğer tarftan da her müstakil devletin ilk ve yegâne istinadgâhı olan orduyu kuruyordu.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Inflection
Nominative	istinatgâh
Definite accusative	istinatgâhı
	Singular	Plural
Nominative	istinatgâh	istinatgâhlar
Definite accusative	istinatgâhı	istinatgâhları
Dative	istinatgâha	istinatgâhlara
Locative	istinatgâhta	istinatgâhlarda
Ablative	istinatgâhtan	istinatgâhlardan
Genitive	istinatgâhın	istinatgâhların

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “istinatgâh”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 2, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2240
• Kélékian, Diran (1911) “استنادكاه”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 85