intonacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From intonacja +‎ -ny.[1] First attested in 1810.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /in.tɔ.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: in‧to‧na‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

intonacyjny (not comparable, derived adverb intonacyjnie)

  1. (linguistics, relational) intonational (of or relating to the rise and fall of the voice in speaking)
  2. (music, relational) intonational (of or relating to the singing or playing in good tune or otherwise)

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “intonacyjny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Karol Antoni Simon (1810) Krótka nauka poznania Reguł Harmonii, czyli Generał Bassu : w najłatwiejszy sposób (in Polish), page 11

Further reading

[edit]