intonacyjnie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From intonacyjny +‎ -ie.[1] First attested in 1904.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /in.tɔ.naˈt͡sɘj.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɘjɲɛ
  • Syllabification: in‧to‧na‧cyj‧nie

Adverb

[edit]

intonacyjnie (not comparable)

  1. intonationally (in an intonational context)

References

[edit]
  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “intonacyjnie”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Kurjer Warszawski (in Polish), volume 84, number 296, 1904 October 25, page 2

Further reading

[edit]