illékony
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]From the old Hungarian illik (“to disappear, run away”) + -ékony (adjective-forming suffix denoting ability or tendency).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]illékony (comparative illékonyabb, superlative legillékonyabb)
Declension
[edit]Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | illékony | illékonyak |
accusative | illékonyat | illékonyakat |
dative | illékonynak | illékonyaknak |
instrumental | illékonnyal | illékonyakkal |
causal-final | illékonyért | illékonyakért |
translative | illékonnyá | illékonyakká |
terminative | illékonyig | illékonyakig |
essive-formal | illékonyként | illékonyakként |
essive-modal | — | — |
inessive | illékonyban | illékonyakban |
superessive | illékonyon | illékonyakon |
adessive | illékonynál | illékonyaknál |
illative | illékonyba | illékonyakba |
sublative | illékonyra | illékonyakra |
allative | illékonyhoz | illékonyakhoz |
elative | illékonyból | illékonyakból |
delative | illékonyról | illékonyakról |
ablative | illékonytól | illékonyaktól |
non-attributive possessive - singular |
illékonyé | illékonyaké |
non-attributive possessive - plural |
illékonyéi | illékonyakéi |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- illékony in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN