Jump to content

huikea

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *huikëda, the root of which is possibly borrowed from Proto-Germanic *swiką. Related to Karelian huikie (shameful) and Veps huiged (indecent, shameful).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈhui̯keɑ/, [ˈhui̯k̟e̞ɑ̝]
  • Rhymes: -uikeɑ
  • Hyphenation(key): hui‧kea

Adjective

[edit]

huikea (comparative huikeampi, superlative huikein)

  1. very large; immense, enormous, huge, whopping, incomparable
  2. tremendous, breathtaking, amazing, staggering, unbelievable

Declension

[edit]
Inflection of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative huikea huikeat
genitive huikean huikeiden
huikeitten
partitive huikeaa
huikeata
huikeita
illative huikeaan huikeisiin
huikeihin
singular plural
nominative huikea huikeat
accusative nom. huikea huikeat
gen. huikean
genitive huikean huikeiden
huikeitten
huikeain rare
partitive huikeaa
huikeata
huikeita
inessive huikeassa huikeissa
elative huikeasta huikeista
illative huikeaan huikeisiin
huikeihin
adessive huikealla huikeilla
ablative huikealta huikeilta
allative huikealle huikeille
essive huikeana huikeina
translative huikeaksi huikeiksi
abessive huikeatta huikeitta
instructive huikein
comitative huikeine
Possessive forms of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative huikeani huikeani
accusative nom. huikeani huikeani
gen. huikeani
genitive huikeani huikeideni
huikeitteni
huikeaini rare
partitive huikeaani
huikeatani
huikeitani
inessive huikeassani huikeissani
elative huikeastani huikeistani
illative huikeaani huikeisiini
huikeihini
adessive huikeallani huikeillani
ablative huikealtani huikeiltani
allative huikealleni huikeilleni
essive huikeanani huikeinani
translative huikeakseni huikeikseni
abessive huikeattani huikeittani
instructive
comitative huikeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative huikeasi huikeasi
accusative nom. huikeasi huikeasi
gen. huikeasi
genitive huikeasi huikeidesi
huikeittesi
huikeaisi rare
partitive huikeaasi
huikeatasi
huikeitasi
inessive huikeassasi huikeissasi
elative huikeastasi huikeistasi
illative huikeaasi huikeisiisi
huikeihisi
adessive huikeallasi huikeillasi
ablative huikealtasi huikeiltasi
allative huikeallesi huikeillesi
essive huikeanasi huikeinasi
translative huikeaksesi huikeiksesi
abessive huikeattasi huikeittasi
instructive
comitative huikeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative huikeamme huikeamme
accusative nom. huikeamme huikeamme
gen. huikeamme
genitive huikeamme huikeidemme
huikeittemme
huikeaimme rare
partitive huikeaamme
huikeatamme
huikeitamme
inessive huikeassamme huikeissamme
elative huikeastamme huikeistamme
illative huikeaamme huikeisiimme
huikeihimme
adessive huikeallamme huikeillamme
ablative huikealtamme huikeiltamme
allative huikeallemme huikeillemme
essive huikeanamme huikeinamme
translative huikeaksemme huikeiksemme
abessive huikeattamme huikeittamme
instructive
comitative huikeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative huikeanne huikeanne
accusative nom. huikeanne huikeanne
gen. huikeanne
genitive huikeanne huikeidenne
huikeittenne
huikeainne rare
partitive huikeaanne
huikeatanne
huikeitanne
inessive huikeassanne huikeissanne
elative huikeastanne huikeistanne
illative huikeaanne huikeisiinne
huikeihinne
adessive huikeallanne huikeillanne
ablative huikealtanne huikeiltanne
allative huikeallenne huikeillenne
essive huikeananne huikeinanne
translative huikeaksenne huikeiksenne
abessive huikeattanne huikeittanne
instructive
comitative huikeinenne

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Anagrams

[edit]