hryggja

Icelandic

Etymology

From Old Norse hryggva, hryggja, from Proto-Germanic *hrewwaną, *hriwwijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈr̥ɪcːa/
• Rhymes: -ɪcːa

Verb

hryggja (weak verb, third-person singular past indicative hryggði, supine hryggt)

1. to sadden

Conjugation

hryggja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hryggja
supine (sagnbót)		hryggt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hryggjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hryggi	við hryggjum	present (nútíð)	ég hryggi	við hryggjum
	þú hryggir	þið hryggið		þú hryggir	þið hryggið
	hann, hún, það hryggir	þeir, þær, þau hryggja		hann, hún, það hryggi	þeir, þær, þau hryggi
past (þátíð)	ég hryggði	við hryggðum	past (þátíð)	ég hryggði	við hryggðum
	þú hryggðir	þið hryggðuð		þú hryggðir	þið hryggðuð
	hann, hún, það hryggði	þeir, þær, þau hryggðu		hann, hún, það hryggði	þeir, þær, þau hryggðu
imperative (boðháttur)	hrygg (þú)	hryggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hryggðu	hryggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hryggjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hryggjast
supine (sagnbót)		hryggst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hryggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hryggist	við hryggjumst	present (nútíð)	ég hryggist	við hryggjumst
	þú hryggist	þið hryggist		þú hryggist	þið hryggist
	hann, hún, það hryggist	þeir, þær, þau hryggjast		hann, hún, það hryggist	þeir, þær, þau hryggist
past (þátíð)	ég hryggðist	við hryggðumst	past (þátíð)	ég hryggðist	við hryggðumst
	þú hryggðist	þið hryggðust		þú hryggðist	þið hryggðust
	hann, hún, það hryggðist	þeir, þær, þau hryggðust		hann, hún, það hryggðist	þeir, þær, þau hryggðust
imperative (boðháttur)	hryggst (þú)	hryggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hryggstu	hryggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hryggður	hryggð	hryggt		hryggðir	hryggðar	hryggð
accusative (þolfall)	hryggðan	hryggða	hryggt		hryggða	hryggðar	hryggð
dative (þágufall)	hryggðum	hryggðri	hryggðu		hryggðum	hryggðum	hryggðum
genitive (eignarfall)	hryggðs	hryggðrar	hryggðs		hryggðra	hryggðra	hryggðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hryggði	hryggða	hryggða		hryggðu	hryggðu	hryggðu
accusative (þolfall)	hryggða	hryggðu	hryggða		hryggðu	hryggðu	hryggðu
dative (þágufall)	hryggða	hryggðu	hryggða		hryggðu	hryggðu	hryggðu
genitive (eignarfall)	hryggða	hryggðu	hryggða		hryggðu	hryggðu	hryggðu

Related terms

• hryggur

Old Norse

Alternative forms

• hryggva — older

Etymology

From Proto-Germanic *hrewwaną, *hriwwijaną.

Verb

hryggja

1. (transitive, with accusative) to distress, to grieve
2. (transitive, with accusative) to cause to look sad

Conjugation

Conjugation of hryggja — active (weak class 1)

infinitive	hryggja
present participle	hryggjandi
past participle	hrygðr
indicative	present	past
1st-person singular	hryggi	hrygða
2nd-person singular	hryggir	hrygðir
3rd-person singular	hryggir	hrygði
1st-person plural	hryggjum	hrygðum
2nd-person plural	hryggið	hrygðuð
3rd-person plural	hryggja	hrygðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hryggja	hrygða
2nd-person singular	hryggir	hrygðir
3rd-person singular	hryggi	hrygði
1st-person plural	hryggim	hrygðim
2nd-person plural	hryggið	hrygðið
3rd-person plural	hryggi	hrygði
imperative	present
2nd-person singular	hrygg, hryggi
1st-person plural	hryggjum
2nd-person plural	hryggið

Conjugation of hryggja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	hryggjask
present participle	hryggjandisk
past participle	hrygzk
indicative	present	past
1st-person singular	hryggjumk	hrygðumk
2nd-person singular	hryggisk	hrygðisk
3rd-person singular	hryggisk	hrygðisk
1st-person plural	hryggjumsk	hrygðumsk
2nd-person plural	hryggizk	hrygðuzk
3rd-person plural	hryggjask	hrygðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hryggjumk	hrygðumk
2nd-person singular	hryggisk	hrygðisk
3rd-person singular	hryggisk	hrygðisk
1st-person plural	hryggimsk	hrygðimsk
2nd-person plural	hryggizk	hrygðizk
3rd-person plural	hryggisk	hrygðisk
imperative	present
2nd-person singular	hrygsk, hryggisk
1st-person plural	hryggjumsk
2nd-person plural	hryggizk

Related terms

• hrygð
• hryggr

Descendants

• Icelandic: hryggja
• Faroese: ryggja
• Norwegian Nynorsk: ryggja

References

• hryggja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.