hrjósa

Icelandic

hrjósa (strong verb, third-person singular past indicative hraus, third-person plural past indicative hrusu, supine hrosið)

to cause to shudder [with dative ‘someone with a mind’ and við (+ dative) ‘at something’] (idiomatically translated as "shudder at the thought of" with the dative object as the subject, and limited to having the grammatical subject hugur (“mind”))
Mér hrýs hugur við sóuninni sem stöðugt á sér stað í vestrænum þjóðfélögum.
I shudder at the thought of the waste that continually happens in western societies.
(literally, “[The] mind makes me shudder at the waste that continually happens in western societies.”)

hrjósa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hrjósa
supine (sagnbót)		hrosið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hrjósandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hrýs	við hrjósum	present (nútíð)	ég hrjósi	við hrjósum
	þú hrýst	þið hrjósið		þú hrjósir	þið hrjósið
	hann, hún, það hrýs	þeir, þær, þau hrjósa		hann, hún, það hrjósi	þeir, þær, þau hrjósi

past (þátíð)	ég hraus	við hrusum	past (þátíð)	ég hrysi	við hrysum
	þú hraust	þið hrusuð		þú hrysir	þið hrysuð
	hann, hún, það hraus	þeir, þær, þau hrusu		hann, hún, það hrysi	þeir, þær, þau hrysu

imperative (boðháttur)	hrjós (þú)	hrjósið (þið)
	hrjóstu	hrjósiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

From Proto-Germanic *hreusaną (“to shudder, shiver, quiver”), from Proto-Indo-European *krewh₂- (“raw meat, fresh blood”). Related to Old Norse hrár (“raw, fresh, juicy”), Swedish rysa, Old English hrēaw, hrēow (“raw”), Avestan 𐬑𐬭𐬏𐬭𐬀 (xrūra, “bloody, gruesome, cruel”), Avestan 𐬑𐬭𐬎𐬎𐬀𐬥𐬙 (xruuant, “ghastly, gruesome”). More at raw.

hrjósa (singular past indicative hraus, plural past indicative hrusu, past participle hrosinn)

Attested usage is the same as in modern Icelandic, with hugr and við. (See Icelandic section above.)