hnoða
Appearance
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]From Old Norse hnoða, from Proto-Germanic *hneu-þ-, from Proto-Indo-European *knew-t-.
Noun
[edit]hnoða n (genitive singular hnoða, nominative plural hnoðu) or
hnoða f (genitive singular hnoðu, nominative plural hnoður)
Usage notes
[edit]- This is an archaic word, but it is encountered fairly often in fairy tales, mainly in the context of someone being given a magic hnoða which then rolls on its own to show the way.
- Hnoða may also be feminine rather than neuter.
Declension
[edit]Etymology 2
[edit]From Old Norse knoða, from Proto-Germanic *knudaną, from Proto-Indo-European *gnet- (“to press together”), from *gen- (“to compress”). Compare English knead, Dutch kneden, German kneten.
Verb
[edit]hnoða (weak verb, third-person singular past indicative hnoðaði, supine hnoðað)
Conjugation
[edit]hnoða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hnoða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hnoðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnoðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hnoða | við hnoðum | present (nútíð) |
ég hnoði | við hnoðum |
þú hnoðar | þið hnoðið | þú hnoðir | þið hnoðið | ||
hann, hún, það hnoðar | þeir, þær, þau hnoða | hann, hún, það hnoði | þeir, þær, þau hnoði | ||
past (þátíð) |
ég hnoðaði | við hnoðuðum | past (þátíð) |
ég hnoðaði | við hnoðuðum |
þú hnoðaðir | þið hnoðuðuð | þú hnoðaðir | þið hnoðuðuð | ||
hann, hún, það hnoðaði | þeir, þær, þau hnoðuðu | hann, hún, það hnoðaði | þeir, þær, þau hnoðuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hnoða (þú) | hnoðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hnoðaðu | hnoðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hnoðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hnoðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnoðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hnoðast | við hnoðumst | present (nútíð) |
ég hnoðist | við hnoðumst |
þú hnoðast | þið hnoðist | þú hnoðist | þið hnoðist | ||
hann, hún, það hnoðast | þeir, þær, þau hnoðast | hann, hún, það hnoðist | þeir, þær, þau hnoðist | ||
past (þátíð) |
ég hnoðaðist | við hnoðuðumst | past (þátíð) |
ég hnoðaðist | við hnoðuðumst |
þú hnoðaðist | þið hnoðuðust | þú hnoðaðist | þið hnoðuðust | ||
hann, hún, það hnoðaðist | þeir, þær, þau hnoðuðust | hann, hún, það hnoðaðist | þeir, þær, þau hnoðuðust | ||
imperative (boðháttur) |
hnoðast (þú) | hnoðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hnoðastu | hnoðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hnoðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hnoðaður | hnoðuð | hnoðað | hnoðaðir | hnoðaðar | hnoðuð | |
accusative (þolfall) |
hnoðaðan | hnoðaða | hnoðað | hnoðaða | hnoðaðar | hnoðuð | |
dative (þágufall) |
hnoðuðum | hnoðaðri | hnoðuðu | hnoðuðum | hnoðuðum | hnoðuðum | |
genitive (eignarfall) |
hnoðaðs | hnoðaðrar | hnoðaðs | hnoðaðra | hnoðaðra | hnoðaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hnoðaði | hnoðaða | hnoðaða | hnoðuðu | hnoðuðu | hnoðuðu | |
accusative (þolfall) |
hnoðaða | hnoðuðu | hnoðaða | hnoðuðu | hnoðuðu | hnoðuðu | |
dative (þágufall) |
hnoðaða | hnoðuðu | hnoðaða | hnoðuðu | hnoðuðu | hnoðuðu | |
genitive (eignarfall) |
hnoðaða | hnoðuðu | hnoðaða | hnoðuðu | hnoðuðu | hnoðuðu |
Related terms
[edit]References
[edit]- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
Categories:
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/ɔːða
- Rhymes:Icelandic/ɔːða/2 syllables
- Icelandic terms inherited from Old Norse
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic terms derived from Proto-Germanic
- Icelandic terms derived from Proto-Indo-European
- Icelandic lemmas
- Icelandic nouns
- Icelandic nouns with multiple genders
- Icelandic neuter nouns
- Icelandic feminine nouns
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs