hlera

Icelandic

hlera (weak verb, third-person singular past indicative hleraði, supine hlerað)

hlera — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hlera
supine (sagnbót)		hlerað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlerandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlera	við hlerum	present (nútíð)	ég hleri	við hlerum
	þú hlerar	þið hlerið		þú hlerir	þið hlerið
	hann, hún, það hlerar	þeir, þær, þau hlera		hann, hún, það hleri	þeir, þær, þau hleri

past (þátíð)	ég hleraði	við hleruðum	past (þátíð)	ég hleraði	við hleruðum
	þú hleraðir	þið hleruðuð		þú hleraðir	þið hleruðuð
	hann, hún, það hleraði	þeir, þær, þau hleruðu		hann, hún, það hleraði	þeir, þær, þau hleruðu

imperative (boðháttur)	hlera (þú)	hlerið (þið)
	hleraðu	hleriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlerast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hlerast
supine (sagnbót)		hlerast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlerandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlerast	við hlerumst	present (nútíð)	ég hlerist	við hlerumst
	þú hlerast	þið hlerist		þú hlerist	þið hlerist
	hann, hún, það hlerast	þeir, þær, þau hlerast		hann, hún, það hlerist	þeir, þær, þau hlerist

past (þátíð)	ég hleraðist	við hleruðumst	past (þátíð)	ég hleraðist	við hleruðumst
	þú hleraðist	þið hleruðust		þú hleraðist	þið hleruðust
	hann, hún, það hleraðist	þeir, þær, þau hleruðust		hann, hún, það hleraðist	þeir, þær, þau hleruðust

imperative (boðháttur)	hlerast (þú)	hlerist (þið)
	hlerastu	hleristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hleraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleraður	hleruð	hlerað	hleraðir	hleraðar	hleruð
accusative (þolfall)	hleraðan	hleraða	hlerað	hleraða	hleraðar	hleruð
dative (þágufall)	hleruðum	hleraðri	hleruðu	hleruðum	hleruðum	hleruðum
genitive (eignarfall)	hleraðs	hleraðrar	hleraðs	hleraðra	hleraðra	hleraðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleraði	hleraða	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
accusative (þolfall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
dative (þágufall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
genitive (eignarfall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu

Related to Proto-Germanic *hluzô, *hluza- (“listening”), from Proto-Indo-European *ḱlus-ó-, from *ḱlew- (“to hear”).

hlera