heroverwegen

Dutch

Etymology

From her- +‎ overwegen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɦɛr.oː.vərˈʋeː.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: her‧o‧ver‧we‧gen

Verb

heroverwegen

1. (transitive) to reconsider

Conjugation

Conjugation of heroverwegen (strong class 4, prefixed)
infinitive	heroverwegen
past singular	heroverwoog
past participle	heroverwogen
infinitive	heroverwegen
gerund	heroverwegen n
	present tense	past tense
1st person singular	heroverweeg	heroverwoog
2nd person sing. (jij)	heroverweegt, heroverweeg2	heroverwoog
2nd person sing. (u)	heroverweegt	heroverwoog
2nd person sing. (gij)	heroverweegt	heroverwoogt
3rd person singular	heroverweegt	heroverwoog
plural	heroverwegen	heroverwogen
subjunctive sing.1	heroverwege	heroverwoge
subjunctive plur.1	heroverwegen	heroverwogen
imperative sing.	heroverweeg
imperative plur.1	heroverweegt
participles	heroverwegend	heroverwogen
1) Archaic. 2) In case of inversion.