halbære

Old English

Etymology

From hāl +‎ -bǣre.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxɑːlˌbæː.re/, [ˈhɑːlˌbæː.re]

Adjective

hālbǣre

1. wholesome, salutary

Declension

Declension of hālbǣre — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	hālbǣre	hālbǣru, hālbǣro	hālbǣre
Accusative	hālbǣrne	hālbǣre	hālbǣre
Genitive	hālbǣres	hālbǣrre	hālbǣres
Dative	hālbǣrum	hālbǣrre	hālbǣrum
Instrumental	hālbǣre	hālbǣrre	hālbǣre
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	hālbǣre	hālbǣra, hālbǣre	hālbǣru, hālbǣro
Accusative	hālbǣre	hālbǣra, hālbǣre	hālbǣru, hālbǣro
Genitive	hālbǣrra	hālbǣrra	hālbǣrra
Dative	hālbǣrum	hālbǣrum	hālbǣrum
Instrumental	hālbǣrum	hālbǣrum	hālbǣrum

Declension of hālbǣre — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	hālbǣra	hālbǣre	hālbǣre
Accusative	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣre
Genitive	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣran
Dative	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣran
Instrumental	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣran
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣran
Accusative	hālbǣran	hālbǣran	hālbǣran
Genitive	hālbǣrra, hālbǣrena	hālbǣrra, hālbǣrena	hālbǣrra, hālbǣrena
Dative	hālbǣrum	hālbǣrum	hālbǣrum
Instrumental	hālbǣrum	hālbǣrum	hālbǣrum

References

Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “hál-bǽre”, in An Anglo-Saxon Dictionary‎^[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.