gewaarworden

Dutch

Etymology

From gewaar +‎ worden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈʋaːrʋɔrdə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

gewaarworden

1. (transitive, sometimes reflexive) to become aware of, to notice

Conjugation

Conjugation of gewaarworden (strong class 3, separable)
infinitive	gewaarworden
past singular	werd gewaar
past participle	gewaargeworden
infinitive	gewaarworden
gerund	gewaarworden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	word gewaar	werd gewaar	gewaarword	gewaarwerd
2nd person sing. (jij)	wordt gewaar, word gewaar2	werd gewaar	gewaarwordt	gewaarwerd
2nd person sing. (u)	wordt gewaar	werd gewaar	gewaarwordt	gewaarwerd
2nd person sing. (gij)	wordt gewaar	werdt gewaar	gewaarwordt	gewaarwerdt
3rd person singular	wordt gewaar	werd gewaar	gewaarwordt	gewaarwerd
plural	worden gewaar	werden gewaar	gewaarworden	gewaarwerden
subjunctive sing.1	worde gewaar	werde gewaar	gewaarworde	gewaarwerde
subjunctive plur.1	worden gewaar	werden gewaar	gewaarworden	gewaarwerden
imperative sing.	word gewaar
imperative plur.1	wordt gewaar
participles	gewaarwordend	gewaargeworden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• gewaarwording