gefege

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /jeˈfeː.je/

Etymology 1

From Proto-West Germanic *gafōg(ī), equivalent to ġe- +‎ fōg +‎ -e.

Adjective

ġefēġe

1. fit, adapted

Declension

Declension of ġefēġe — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġefēġe	ġefēġu, ġefēġo	ġefēġe
Accusative	ġefēġne	ġefēġe	ġefēġe
Genitive	ġefēġes	ġefēġre	ġefēġes
Dative	ġefēġum	ġefēġre	ġefēġum
Instrumental	ġefēġe	ġefēġre	ġefēġe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġefēġe	ġefēġa, ġefēġe	ġefēġu, ġefēġo
Accusative	ġefēġe	ġefēġa, ġefēġe	ġefēġu, ġefēġo
Genitive	ġefēġra	ġefēġra	ġefēġra
Dative	ġefēġum	ġefēġum	ġefēġum
Instrumental	ġefēġum	ġefēġum	ġefēġum

Declension of ġefēġe — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġefēġa	ġefēġe	ġefēġe
Accusative	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġe
Genitive	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġan
Dative	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġan
Instrumental	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġan
Accusative	ġefēġan	ġefēġan	ġefēġan
Genitive	ġefēġra, ġefēġena	ġefēġra, ġefēġena	ġefēġra, ġefēġena
Dative	ġefēġum	ġefēġum	ġefēġum
Instrumental	ġefēġum	ġefēġum	ġefēġum

Etymology 2

Verb

ġefēġe

1. inflection of ġefēġan:
   1. first-person singular present indicative
   2. singular present subjunctive