geeuwen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣeːu̯ə(n)/

• Audio (Belgium):

  (file)

• Audio (Netherlands):

  (file)

• Rhymes: -eːu̯ən

Etymology 1

From Middle Dutch geeuwen, geuwen, ghewen, gewen, from Old Dutch *gewon, *giwon, from Proto-West Germanic *giwōn, from Proto-Germanic *giwōną.

Verb

geeuwen

1. (intransitive) to yawn

   Synonym: gapen

Conjugation

Conjugation of geeuwen (weak)
infinitive	geeuwen
past singular	geeuwde
past participle	gegeeuwd
infinitive	geeuwen
gerund	geeuwen n
	present tense	past tense
1st person singular	geeuw	geeuwde
2nd person sing. (jij)	geeuwt, geeuw2	geeuwde
2nd person sing. (u)	geeuwt	geeuwde
2nd person sing. (gij)	geeuwt	geeuwde
3rd person singular	geeuwt	geeuwde
plural	geeuwen	geeuwden
subjunctive sing.1	geeuwe	geeuwde
subjunctive plur.1	geeuwen	geeuwden
imperative sing.	geeuw
imperative plur.1	geeuwt
participles	geeuwend	gegeeuwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• geeuw

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

geeuwen

1. plural of geeuw